Saturday 4 July 2009

KRYPTIC MINDS






MUSIC FOR PISSED-OFF PEOPLE IN THE RAIN
BLACKDOWN: ''
I think the album is really timely because its long enough away from what you, Loefah, were originally doing that it feels really fresh. So much other stuff has gone on that people have kinda forgotten about what you and Youngsta were doing in 2005, which was saying ‘we can make ‘dance’ music that’s half the tempo.’ It was quite shocking when you first did that because you’d taken it further than most people were willing to go, especially coming from where we were coming from, which was basically dark garage. [...] It forces you to listen to the details. Each bit. Because it’s so well mixed down, you can hear and follow every sound. It’s not just loops: the percussion evolves and changes. It’s a really interesting aesthetic, instead of making a series of big emotional statements. It draws you in.'' (BLACKDOWN)


''In 2009, dark and deadly halfstep seems creatively distant. It's almost as if it has been forgotten, by DJs at least. Yet to lose such a bold and unique idea-- that dubstep can have impact without excessive momentum-- would be a tragedy. Luckily, in the true dubstep spirit of swimming against the tide, the small but tightly knit camp of Swamp 81 are determined not to let that happen. [...] Edgy, rolling, stripped back spacious dubstep that was spectacularly well made and also had its own identity-- emotive, organic in places, very junglist in spirit. [...] In that spirit, Kryptic Minds' One of Us zooms in on edgy 140bpm halfstep, forcing the listener into a headspace where perfectly placed details come into vivid focus, like the hyper-real intensity of night adrenalin." [PITCHFORK]

Οι Kryptic Minds επαναφέρουν το dubstep στις ρίζες του ήχου του 2005, όταν το halfstep επιχείρησε για πρώτη φορά να φτιάξει χορευτική μουσική στο μισό tempo (70bpm για το kickdrum, 140bpm για τα snares). Ρίχνοντας την ταχύτητα, απελευθερώθηκε ένας τεράστιος χώρος, που αφέθηκε κενός, δίνοντας αυτή την τεταμένη, νευρική ατμόσφαιρα, γνωστή και ως τρόμος του κενού. Αντιμετωπίζοντας το sub-bass σ'αυτόν τον κενό, κρυπτικό χώρο, οι αντιδράσεις του κόσμου είναι συνήθως εκρηκτικές, καθώς τα σώματα ανακαλύπτουν μια πρωτοφανή ελευθερία κινήσεων. Η μουσική των Kryptics στηρίζεται στις λεπτομέρειες και σε αναγκάζει να σκύψεις, να συγκεντρωθείς και να πιστέψεις σε αυτήν. Δεν είναι τυχαίο πως έχουν κυκλοφορήσει 3 lps στις αρχές τις δεκαετίας δίνοντας εκ νέου πνοή στον ήχο της Metalheadz και στον σκοτεινό, μεταλικό ήχο του Photek. Απογοητευμένοι από τα όσα συνόδευαν την τρέχουσα drum'n'bass σκηνή, συναντούν τον Loefah (από τους Digital Mystikz) ο οποίος αναγνώρισε στις ποιότητες του ήχου τους την χαμένη ψυχή του dubstep, το οποίο έχει εσχάτως απομακρυνθεί από τις halfstep/dub ρίζες του. Συμβουλεύοντάς τους να αφήσουν τα κομμάτια τους γυμνά, αφαιρώντας τα breaks του drum'n'bass, δημιουργήθηκε ένας ήχος που μόνον με τον Burial μπορεί να συγκριθεί: με αυτή την δραματική, νυχτερινή αίσθηση, όταν τα αντανακλαστικά οξύνονται, καθώς περπατάς μέσα στην πόλη και παρατηρείς αληθινά έντονα τα πράγματα. 
Μουσική με ασυνήθιστο συναισθηματικό βάρος και ένα βάθος πεδίου πρωτοφανές για το dubstep.

link1  link2  (ακυκλοφόρητο υλικό σε mixtapes)

No comments:

Post a Comment