THE SOUND OF KUDURO"Kuduro is a type of music originaly born in Angola in the 80's and in the Years 94 was exported to Lisbon in Portugal. The roots of Kuduro can be traced to the late 80's when producers in Luanda, Angola started mixing African percussion samples with simple Calypso and Soca rhythms to create a style of music then known as "Batida". European and American electronic music had begun appearing at the largest open-air market in all of Africa, Roque Santeiro market, which attracted Angolan musicians and inspired them to incorporate their own musical styles. An Angolan MC, Sebem, began toasting over the this and is thus credited with starting the genre. It also combines Western house and techno with traditional Angolan Kilapanga and Semba music. [...] Kuduro is very popular across the former Portuguese overseas provinces in Africa, as well as in the suburbs of Lisbon, Portugal (namely Amadora and Queluz), due to the large number of Angolan immigrants. In the Lisbon variety (or Progressive Kuduro), which mixes African Music with House and Techno music, Buraka Som Sistema is currently the most popular kuduro band." (WIKIPEDIA)
"To judge from the evidence of this album, the sound of Kuduro overlaps liberally with almost every other globalized, urban-based 21st century sound blending elements of hip-hop and techno with regional ethnic infusions, from ragga and soca to kwaito to funk carioca and even grime. (Brazilian bailé funk is an especially pertinent reference point, given the shared language and a comparable aggressively playful vocal approach; world-traveling ghetto-funk hype man Diplo's interest in the group is another relevant clue.) [...] As originators of Kuduro's heavily electronic "progressive" strain, their cross-pollinated hybrid grooves are as restlessly varied as they are relentlessly energetic, rife with unpredictable sonic shifts and dense with all manner of aural debris (sirens, bird calls, tribal percussion, industrial splutters and squelches, vocal cut-ups) flitting through their adrenalized, hard-assed beat concoctions.'' (ALLMUSIC)
Με ένα όνομα που το λες και γεμίζει το στόμα σου, οι τρεις Πορτογάλοι (δεύτερης γενιάς μετανάστες από την Ανγκόλα απόσο καταλαβαίνω) έκαναν τον ήχο του Kuduro παγκόσμια γνωστό, κερδίζοντας την εκτίμηση των M.I.A. & Diplo, και τον περιόδευσαν με επιτυχία ανά την Ευρώπη. Το Kuduro είναι βέβαια ακόμη μια περίπτωση post-genre χορευτικής μουσικής, αποτέλεσμα της ταχύτατης και αμφίδρομης διαπολιτισμικής ανταλλαγής ανάμεσα στην Ευρώπη και τις αποικίες, που έγινε εφικτή λόγω της δραστηριότητας των μεταναστών on-line και κυρίως on... ground. Αυτή η ανταλλαγή είναι ανεξέλεγκτη, όσο και όπου τα κανάλια της επικοινωνίας παραμένουν ανοιχτά, και γίνεται με έναν αυθόρμητο, μη-θεσμικό τρόπο. Τα αποτελέσματα είναι απρόβλεπτα, αχαρακτήριστα, αντιστέκονται σε κάθε πλαίσιο αναπαράστασης ('ανθρωπολογικό', 'μετα-αποικιοκρατικό', 'έμφυλο', 'κυβερνητικό' ή ό,τι άλλο κάτσει στην παραφιλολογία του WIRE). Για μένα είναι μια σχιζοειδείς κατάσταση, και ό,τι άλλη ετικέτα του βάλεις μάλλον το αποδυναμώνεις. Η αλήθεια είναι πως το αρχικό (αρνητικό) σοκ μου στο grime είχε να κάνει με το ότι δεν μπορούσα με τίποτα να το καπελώσω/ταξινομίσω στην ιστορία της μουσικής (χαζό συνήθειο από την genre-obsessive δεκαετία του '90). Με τον καιρό αρχίζω και συνηθίζω το χάσιμο στην κατάσταση που έχει ανοιχτεί πλέον και κρατιέται για την ώρα πέρα από κάθε εμπορευματικό ή ακαδημαϊκό φετιχισμό.
Μακάρι να περάσουμε στο επόμενο βήμα. Η κατάχρηση της κουλτούρας απαιτεί και την κατάχρηση του αστικού περιβάλλοντος που ζούμε, και τελικά την ελεύθερη χρήση του χρόνου. Για την ώρα η πολεοδομία συνεχίζει να παράγει οργανωμένη απομόνωση και αρκούμαστε στην διαχείρηση του 'ελεύθερου χρόνου' και της 'προσωπικής ζωής' από τον γενικό διαμεσολαβητή της ζωής μας, το θέαμα. Όταν ο Kode9 απαιτεί να παίζει στο απόλυτο σκοτάδι το κάνει γιατί θέλει να αυξάνει την αμεσότητα (και να μειώσει την διαμεσολάβηση: ανάμεσα στη μουσική και τα πρόσωπα, ανάμεσα στα πρόσωπα μεταξύ τους). Αμεσότητα και εγγύτητα ανάμεσα στα πρόσωπα είναι κάτι που σίγουρα φτιάχνει ατμόσφαιρα επαφής και αυθορμητισμού: όσο λιγότερα φωτορυθμικά και οθόνες, όσο λιγότερο ντεκόρ, τόσο λιγότερο προκάτ ατμόσφαιρα, τόσο λιγότερη πόζα. (Ακόμη και στο ανεκδιήγητο Beat που έπεξε την 'Ανοιξη ο Kode9 κατάφερε, στο υπόγειο, να φτιάξει μια υποτυπώδη ατμόσφαιρα).
link5 (Buraka tv!)
link6 (Video-καταπέλτης!)
link7 (60' video-παρουσίαση των BBS)
No comments:
Post a Comment