Saturday 11 July 2009

LOSOUL




BIZARRE VULCANISED BASS
"Detroit might be a bit closer to my heart, with its melancholic moods," Losoul says about his influences, "but I have to admit - when it comes to the beats I can't get away from the jack." The stomping jack grooves of the Windy City are once again an integral element on Losoul's new album 'Care', on which claps and snares feature prominently and jack-typical quarter notes are used to great effect. "Yes, it's that type of energy that I just let happen sometimes," Losoul explains. "The album has also been recorded using quite a few vintage machines, making this specific sound possible." 'Care' definitely is an album that is conscious of its roots - from its Detroit and Chicago influences to the 90s hip-hop samples that serve as its bookends.                       (ZERO INCH)

"The brand of dance music Germany's Peter Kremeier produces as Losoul is a hybridization of the various strains of house he has been exposed to since a teen during the late '80s, all the while adding a dollop of his own playful invention. While Kremeier's material has been thrown in with the remainder of the set dubbed micro-house, his work doesn't fall victim to the pseudo-style's occasional tendency to lapse into prissiness."  (ALLMUSIC)
O Peter Kremeier (Losoul) είναι για το house της τρέχουσας δεκαετίας ότι είναι ο Ricardo Villalobos για το techno: συνέχισε straight από εκεί που σταμάτησε ο ήχος της προηγούμενης δεκαετίας, προς ολοένα και μεγαλύτερη εκλέπτυνση και τεχνική επεξεργασία. Το αποτέλεσμα (και για τους δυο μουσικούς), αν και ουσιαστικά ξεπερασμένο, παραμένει ένα κόσμημα. Στη μουσική του Losoul ωστόσο ανανωρίζω το διαχρονικό στίγμα της jazz (τζαζεμένης) αντίληψης των πραγμάτων: αστεία, αυτιστικά loops, ρυθμικός αυτοματισμός και 4/4 μηχανική, που οδηγείται σε έναν παρατεταμένο εκτροχιασμό από τυχαία πεταμένα samples από swing και blues αδιευκρινίστου προελεύσης, σε ρόλο ξενιστή. 'Ολα τα στοιχεία, ιδίως τα μπάσα, έχουν αυτό το σαλεμένο, διαταραγμένο άγγιγμα που σκοτώνει, σπρώχνοντας τον ακροατή να κάνει ξεκούρδιστες, αλαφιασμένες κινήσεις και γκριμάτσες αμόκ με το πρόσωπό του (αυτό δεν σημαίνει ο όρος rave;). Ο Losoul επιτελεί τα παραπάνω μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια. Βασίζεται στο robofunk της ύστερης Motown και τους Funkadelic, αλλά κυρίως στο υπερβατικό slam dance του Σικάγο. Συννεφιασμένο και υποχθόνειο το ντεμπούτο "Belong" του 2000, ξεκινάει στο δεύτερο κομμάτι με φάλτσους αυτοσχεδιασμούς στο drum machine, για να κορυφωθεί με το φλάουτο που σκάει απότομα και αρνείται να συμμορφωθεί στα καλούπια της μηχανικής επανάληψης. Στο "Care", που μόλις κυκλοφόρησε, το αίσθημα ισορροπεί επικύνδυνα μεταξύ οργανικής ζεστασιάς και τεχνολογικής σκληρότητας, αφήνοντας τις εντάσεις και τις αντιφάσεις του προκλητικά ανοιχτές. Αιχμηρό και δραστικό house, που πιστεύει στον εαυτό του και τις ρίζες του.
(Η εικόνα από το video του "Blood Sample"!)


No comments:

Post a Comment