"Karizma’s trademark fusion of raw electronic grooves transcend through the house, broken, dubstep and so called ‘funky house’ scenes, his raw style influencing beatmakers across the genres. Karizma has been putting in the work in 2008 tearing up dancefloors the world over from the far-east, throughout Europe and coast to coast in the U.S." (BUHBOMP) Ο ήχος του Karizma θα εκραγεί μέσα στο 2009, γράφουν στο FACT. Στακάτο αμερικανικό groove, παιχνιδιάρικο και offbeat, που δεν επαναφέρει τον κλασικό ήχο του house, όπως ακούγεται με την πρώτη. Στα δυο albums του θα βρεις όλα τα γνώριμα συστατικά του house (φάση Strictly Rhythm και Glenn Underground), αλλά όλα ελαφρώς μετατοπισμένα, μετεστραμένα σε κάτι άλλο, που δεν εντοπίζεται ακόμα καθαρά αλλά γίνεται αισθητό. Κάτι στην ισορρόπία έχει αλλάξει και τα έρμα τα 4/4 δεν θα είναι ποτέ πια τα ίδια. 'Οτι κι αν είναι αυτό το πράγμα τελοσπάντων, η σφαλιάρα που έδωσε το dubstep (αλλά και ο Dilla) στην χορευτική μουσική έχει αφήσει τα πάντα μετέωρα, με το house και techno να μην μπορούν να αναγνωρίσουν πια τον εαυτό τους! Η ώθηση που έδωσε το bass φαινόμενο συγκρίνεται μόνο με ό,τι συνέβαινε στα μέσα της δεκαετίας του '80, τότε που το acid-house δεν άφηνε τίποτα όρθιο στο πέρασμά του. Δυο χορταστικά lp's λοιπόν από τον πονηρεμένο Kris Klayton (Karizma) και την σκηνή της Βαλτιμόρης, που δηλώνει οπαδός του Quincey Jones, και μας ξιπάζει με αυτό το κουτσό στραβό κι ανάποδο jacking (κακός μπελάς αυτό το funky... πως την πατήσαμε έτσι).
(PS: τα rmxs σε Mike Dunn & 4Hero καίνε.)
No comments:
Post a Comment