Ολόκληρο το αδιέξοδο της free jazz, μια τρομπέτα που κορνάρει τυφλά και η δύναμη των cut-up, μετρονομία (της γερμανικής σχολής), αλλά και βαριές καταστάσεις, που χαρακτηρίζουν τον παραλογισμό στα 00's (SunnO))) και OM). Αυτή ήταν η παρέμβαση του Geoff Barrow στη μουσική. Τύμπανα, μπάσο και ηλεκτρισμός, που ηχογραφήθηκαν κάτω από 'αγνές' αναλογικές συνθήκες, και φέρουν εκείνο το μοναδικό βόμβο που διακρίνει όλη την παραγωγή του Geoff Barrow μέχρι σήμερα- από το σοκαριστικό turntablism των 90's, ως τον πρόσφατο, 'κλασικό' ήχο του 'Third'. Σε ένα σχήμα ανεξάρτητο των Portishead, ο Geoff κλιμακώνει την εμμονή του στη δόνηση, και χτυπάει κατευθείαν στο κέντρο του συναισθήματος: όλη η μουσική του πρώτου, ομώνυμου album των Beak> παίχτηκε και καταγράφηκε ζωντανά στο studio μέσα σε 12 μέρες, μια κι έξω.
Εδώ θα συναντήσει κανείς ολοκληρωμένα τραγούδια (χωρίς στίχους παρόλαυτά), και μια γήινη, εύθραυστη υφή, που δεν τη βρίσκεις πουθενά αλλού αυτές τις μέρες. Μερικοί θα κάνουν λόγο για "σκοτεινά στοιχεία" και "doom", αλλά πως αλλιώς; Στον ανεστραμμένο κόσμο, όπου η τεχνολογία έχει φέρει τα πάνω κάτω, κατεβάζοντας τη δύναμη των ουρανών κάτω στη γη... τα πιο γήινα πράγματα είναι ταυτόχρονα και τα πιο απόμακρα, και χαρακτηρίζονται "σκοτεινά", "μαύρα" και "βρόμικα". Τι να πεις...
(ο απίστευτος Helmet -του οποίου οι γραμμές με τραβάνε όλο και περισσότερο τελευταία-ξεχώρισε τους Beak> για τον ήχο τους και μόνο, πριν μάθει το hype γύρω από τη συμμετοχή του Geoff Barrow! αυτό θα πει...)
No comments:
Post a Comment