A LONDON TING

Like grime itself, when Roll Deep define their own terms they are strongest-- shockingly innovative and brutally uncompromising. [...] But it's when Street Anthems unearths the relatively lost classics that the importance of the compilation is apparent. Early grime anthems like "Roll Deep Regular" and "Bounce" were critical in the creation of a unique, shockingly original genre, different from the DJ-based, house-inspired UK garage scene it rose out of. Wiley's glacial "eski" synths sounded cold and alien. MCs laced these distant and strange beats them with acutely local bars-- lyrics dripping in East London slang and narratives.  (BLACKDOWN)

Roll Deep, the grime group once spearheaded by Dizzee Rascal and Wiley, have never made an album truly representative of their talent. Street Anthems is a Greatest Hits collection and predictably is the best Roll Deep full length by miles. It opens with three of the best vocal grime tracks of all time: the previously unreleased vocal of Wiley’s ‘Eskimo’ instrumental and posse cuts ‘When I’m Ere’ and ‘Roll Deep Regular’. The level of innovation on the production of these three tracks is spectacular. If you want to know what people mean when they describe grime as brilliant minimalism, listen to these three tracks.  (FACT)

Οι Roll Deep είναι μια all-star grime κολλεκτίβα του ανατολικού Λονδίνου με ιδρυτικά μέλη τους, διεθνώς διάσημους πλέον, Wiley και Dizee Rascal. Αυτό εδώ το compilation μαζεύει ομολογουμένως τις σημαντικότερες στιγμές τους, καθώς και σπάνια tracks και original versions που δίνονται σε ευρεία κυκοφορία για πρώτη φορά. Τα πρώτα grime instrumentals αντιπροσωπεύουν μια από τις πιο καινοτόμες περιόδους στη βρετανική ηλεκτρονική σκηνή, και συνεχίζουν να εμπνέουν ακόμα τους παραγωγούς αιχμής της μετα-dubstep εποχής. Πολλοί έφτασαν να κάνουν λόγο για paradigm-shifting, παραλληλίζοντας το πρώτο κύμα του grime (2002 και μετά) με την κατάσταση των ΗΠΑ κατά το πρώτο μισό της δεκαετίας του '80, και τη γέννηση των πρώτων μορφών urban ηλεκτρονικής μουσικής - electro, rap, house και techno. Το grime δεν μπορεί να περιγραφεί με κανέναν από τους τέσσερεις αυτούς όρους. Ξεκινά το παιχνίδι από την αρχή, παίρνοντας εντελώς νέα θέση στα ίδια αυτά θέματα του φουτουρισμού και της τεχνολογίας, όπως αυτά διαμορφώθηκαν εκ νέου την τελευταία δεκαετία. Μια νέα σχέση μεταξύ ανθρώπινου σώματος και τεχνολογίας προκύπτει, εντελώς διαφορετική από την συνθήκη που είχαν καθιερώσει τα σχήματα της δεκαετίας του 1980. Το δέος απέναντι στην τεχνολογία, ο μαζοχισμός της ρομποτικής επανάλληψης, η λού(μ)πα της disco, έχουν εξαφανιστεί. 

Ποιό πράγμα τα έχει αντικαταστήσει όλα αυτά είναι δύσκολο να προσδιοριστεί. Ας πούμε για την ώρα πως το grime μεταχειρίζεται την τεχνολογία περισσότερο σαν όπλο, πιο κοντά στον ρεαλισμό παρά στην φυγή (escapism). Εντέλει, νομίζω πως η bass μουσική προσφέρει μάλλον ένα εργαλείο εξέτασης και αλλαγής των σύγχρονων συνθηκών, παρά απλώς ένα σύμπτωμα αυτών των συνθηκών. Αυτό είναι που την κάνει, ίσως, να διαφέρει από όλη την προηγούμενη ηλεκτρονική μουσική...  

link  (Roll Deep - Street Anthems, lp 2009)