So let’s say this is 2002. What you do hear is a snapshot of the early Benga and Skream sound. In many ways it was this just a little of a broad body of work - they were prolific writers, with literally thousands of tracks made between them, many now lost due to hard drive crashes and PC viruses - that transitioned dubstep from the dark swung garage of El-B, Horsepower and Zed Bias to the mid era of Loefah, Mala, Coki, Kode9, and of course Skream & Benga themselves. [...] What you see in Skream, Benga and also Plastician's sound of the time is a vision that's dark, clipped, minimal and grime-inspired. Listen to their sound, built on Fruity Loop synths, and there's a coldness to it.
While Skream and Benga have since made more emotive records, I'm nostalgic for this era, especially as it now no longer makes up such a large proportion of the output of the scene. But this proportion played a crucial role. Around these times UK garage as a scene was all but collapsed, grime was going it's own angry way and no one wanted to touch what would be dubstep with a barge pole. El-B got frustrated at the darkness in the Forward>> scene and disbanded Ghost to form El-Tuff while Zed Bias began to be interested in broken beats. So as the dubstep scene narrowed while everything around it collapsed, in retrospect these sparse beats acted like a palate cleanser. Some critics mourn loss the house/garage/r&b touches, and with good reason, but the narrowing into Benga and Skream's sound made room for subsequent possibilities. Here was a dark minimal plateau: what can we build on it?
Πέντε χρόνια κλείνει και το blog του Blackdown φέτος. Ο πιο πολύτιμος χρονικογράφος της εξέλιξης του dubstep προσφέρει ένα ιστορικό mixtape από τις πρώιμες μέρες του 2002(!) φτιαγμένο από τον Hatcha. Ήταν η εποχή που το uk garage είχε εκφυλιστεί ήδη εμπορικά, ενώ το grime τρωγόταν από το γνωστό κλίμα επιθετικότητας. Τα sets του Hatcha στις θρυλικές βραδιές FWD>> πήραν μια σκοτεινή στροφή στα beats του 2-step garage και η αρχή είχε γίνει. Ο ψυχρός και κλειστοφοβικός ήχος των πρώτων εκείνων ημερών εμπλουτίστηκε σταδιακά με την δομή της reggae και του dub, κι έγινε ακαταμάχητος: ένα νυχτερινό sountrack σε αργή κίνηση υπό το βάρος του sub-bass, ο ήχος του halfstep και των Digital Mystikz ήταν αυτό που γοήτευσε και κέρδισε πολλούς αφοσιωμένους οπαδούς. Ο Blackdown δίνει κι ένα δεύτερο ιστορικό set, φτιαγμένο από τον Skream το 2005, για να δείξει αυτή τη μετάβαση από το dark garage στο 'ώριμο' dubstep. Δυστυχώς το κοινό εκτός βρετανίας άργησε πολύ να ανακαλύψει όλη αυτή την ιστορία, και τώρα πια που βρισκόμαστε σε θέση να το εκτιμήσουμε, αυτό άλλαξε τόσο πολύ, πριν καν προλάβουμε να το χαρούμε.
Κατανοητή η νοσταλγία λοιπόν. Προς το παρόν οι Blackdown και Kode9, οι δυο guru/χρονικογράφοι της σκηνής, αγκαλιάζουν όλο το φάσμα του βρετανικού bass: από το grime στο dubstep και από το garage στο funky του Λονδίνου, και ως τους technicolour beatmakers του Bristol και της Γλασκώβης -όλα γίνονται πιο ενδιαφέροντα όταν παίζονται το ένα δίπλα στο άλλο και οι πιθανότητες παραμένουν ανοιχτές, παρά αν τα αντιμετωπίσουμε σαν απομονωμένες 'κατηγορίες'...
No comments:
Post a Comment