[The sound of Hackman] like the best of funky, it seems to zig zag between polar opposites rather than choosing one extreme to pursue. Hackman’s sound is characterised by warm analog sub bass and asymmetric percussion layered over a 4x4 base. But there’s an abundance of interesting groove and warm bass in the 130ish/funky spectrum: what makes Hackman’s sound stand out from the crowd is a great propensity for saccharine sweet melodies that contrast with the dark sub and scattered drums. These melodies seem to echo MJ Cole’s turn of the millennium 2step productions, with lush touches despite a tuff club exoskeleton. (BLACKDOWN)
Κάτι αρκετά περίεργο συνέβαινε στις βραδιές jungle της προηγούμενης δεκαετίας στο Λονδίνο (σύμφωνα με τη μαρτυρία του Simon Reynolds): στο μικρότερο δωμάτιο των club -που προοριζόταν για χαλάρωση- παιζόταν garage house. Περίεργη επιλογή. Δεν μπορώ να φανταστώ πολλούς οπαδούς της drum'n'bass να χαλαρώνουν με καρεκλάτο garage. Το ένα αποκλείει το άλλο. Όπως το πορνό και οι απαγορευμένες ουσίες, έτσι και η χορευτική κουλτούρα χωρίστηκε σε σκληρό και μαλακό πυρήνα. Κι όμως. Το νεοϋορκέζικο garage house φάνηκε χρήσιμο στα jungle raves. Όντας το ίδιο η πιο αφροκεντρική και soulful εκδοχή της house, με υπνωτικές φωνές και dubby feeling που κοντράρεται από τις συγκοπές του swing, το us garage πρόσφερε πράγματα που ήταν σε θέση να εκτιμήσουν οι original junglists του Λονδίνου. Το us garage παιζόταν στο βρετανικό έδαφος σε ταχύτητες jungle (+170bpm), οι παραγωγοί μιμήθηκαν τον ήχο που άκουγαν απ'τους djs... κι έτσι, προέκυψαν διαδοχικά το speed garage, το bassline house και τελικά ο ήχος που ονομάστηκε uk garage. Ο ήχος αυτός κατάφερε να επανενώσει τη βρετανία κάτω από ένα νέο groove, που κρατάει μεν όλο το ζουμί του original uk hardcore (sub bass, rolling beats, 'σκληρή' παραγωγή), αλλά και όλη τη γλύκα της soul jazz και την grass-roots κουλτούρα της reggae.
Σήμερα, μια ολόκληρη δεκαετία μετά από όλα αυτά, ένα νέο κύμα uk house μουσικής διαδίδεται μέσα από το πειρατικό ραδιόφωνο και κατακτά τα λονδρέζικα υπόγεια: το uk funky. Φτιάχνεται από τον πολυφυλετικό ιστό στη νότια και ανατολική περιφέρεια της πόλης του Λονδίνου, και συντονίζεται με τα κύματα της slum bass μουσικής που υποβόσκουν από το Johanesburg και την Angola ως τη Λισαβόνα, και από τη Βαλτιμόρη ως τις φαβέλες του Rio και την πόλη του Μεξικό. Πολυρυθμία, percussion που βαράει εκτός μετρονόμου, μελωδικά κρουστά και κρουστές μελωδίες που ακούγονται out of tune. Και φυσικά τόνοι ολόκληροι από τρσδιάστατο μπάσο.
Πάνω στην ώρα ο Blackdown παρουσιάζει τον Hackman, ένα νέο παραγωγό που συνδυάζει τις ρίζες του uk garage με την τελευταία λέξη του uk funky: instrumental και sampledelic ταυτόχρονα, με καθαρές μελωδίες και βρόμικο μπάσο, με κλασικό πιάνο αλλά και technicolour τοξίνες, με σταθερά μοτίβα τεσσάρων τετάρτων που η κανονικότητά τους σπάει από offbeat percussion...
Όσον αφορά τις τοπικές bass σκηνές σε όλον τον κόσμο, το καταπληκτικό Generation Bass blog μας προσανατολίζει, χωρίς διακρίσεις και χωρίς υποψίες εξωτισμού.
No comments:
Post a Comment