GRASSROOTS COLLECTIVE

The currency those words have, their shelf-life really depends on whether they resonate with the producers they refer to.  But everything is shifting so much right now, that “wonky”, “future garage”, all these terms don't quite fit – the music is changing so the labels just aren't quite sticking: they become transitory attempts to get your hands around what's moving, and moving quite fast, actually, in quite an exciting way.

You can fiddle around on top of musical structures as much as you want – and I'm referring here to what people are calling “wonky” and “future garage” – but where real collective rhythmic innovation in the last 15, 20 years, whatever, comes from for me is from the pirate radio of London.  So you can smudge synths on top, you can fuck up the beat a little bit, you can IDM the beat a little bit [this refers to “intelligent dance music” - a branch of 90s electronica that lost touch with the dancefloor in its pursuit of ever-more intricate structures], you can fuck things up, but where the real grassroots collective movement comes from – that's collective innovation, and not just people fucking things about – seems to be through pirate radio culture in London, and right now that's coming through funky.

I mean rhythmically: not so much tonally, there's not so much that's interesting going on in the actual sounds you get in funky, nothing interesting at all.  Garage, two-step had far more that was interesting when it came to sound design than funky has yet got, but percussively it's where it's happening.  Much more exciting than someone splattering hip-hop up or glitching dubstep up, know what I mean?  So for me that's where the collective innovation is coming from rather than the specifically formal innovation, which is what people do more parasitically off of a musical movement once it's established.   

(KODE9 @THE ARTS DESK)

Ο Kode9 βάζει τα πράγματα στη θέση τους για άλλη μια φορά! Η dance μουσική κουλτούρα της Μ.Βρετανίας πάσχει από την λεγόμενη δεισιδαιμονία του 'νέου', από την αγωνία της ταυτοποίησης κάθετι 'νέου', από το φετίχ του labeling. Είναι ίσως θέμα ιδιοσυγκρασίας αυτή η λατρεία του νεωτερισμού, και επίσης μέρος του κυρίαρχου mentality που επικρατεί σε έναν πολιτισμό κατά βάσην λογοτεχνικό, όπως είναι ο βρετανικός... Έχει πολύ πλάκα, όμως, το γεγονός ότι η έρμη καινοτομία προέρχεται, τελικά, από έναν χώρο όπου συμβαίνει το ακριβώς ανάποδο: στους πειρατικούς ραδιοσταθμούς τα πάντα είναι ρευστά, επικρατεί μια λογική 'όλα μέσα', ένα χωρίς όρια μπαστάρδεμα μουσικών καταστάσεων. Από εδώ αντλείται η πραγματική (δηλαδή με περιεχόμενο) ρυθμική καινοτομία - όλα τα άλλα είναι μανιερισμός. Η παρέμβαση του Kode9 είναι ξεκάθαρη. Το χάσμα μεταξύ συλλογικής καινοτομίας και φορμαλιστικής καινοτομίας είναι θέμα περιεχομένου: το περιεχόμενο στη μουσική δεν μπορεί παρά να είναι ένα κοινωνικό περιεχόμενο. Τα bedroom nerds της προηγούμενης δεκαετίας (βλέπε μ-ZIQ) αφού παίξαν το πουλί τους στο σκοτάδι για καιρό, διαπίστωσαν με ζήλια πως η επόμενη γενιά έχει εντελώς άλλη στάση απέναντι στη τεχνολογία (η σχέση της με αυτήν είναι 'πειρατική') και το άμεσο αστικό της περιβάλλον: ο Burial περιπλανάται για ώρες στους νυχτερινούς δρόμους του νότιου Λονδίνου, κάνοντας ασυναίσθητα πράξη το πρόταγμα της Ψυχογεωγραφίας. Υπάρχουν μουσικές (βλέπε ambient, idm) που προσπαθούν να σε ταξιδέψουν στην άλλη άκρη του γαλαξία (και δεν καταφέρνουν να σε ταξιδέψουν ούτε καν στην άλλη άκρη του δωματίου σου!), και υπάρχουν μουσικές που θα σε κάνουν να πάρεις τους δρόμους κυριολεκτικά (βλέπε Digital Mystikz, Burial, Kryptic Minds)... 

Ο Kode9 καταλήγει ότι για την ώρα η τρέχουσα ρυθμική καινοτομία προέρχεται από το UK Funky: το οποίο αναγνωρίζεται από τα ρυθμικά μοτίβα του Soca που έφερε στο προσκήνιο, σε συνδυασμό με soul φωνητικά, συχνά τραγουδισμένα στις διάλέκτους των εμιγκρέδων, το γυμνό afro percussion, και το άφθονο rave rush. Synthesized ghetto μελαγχολία, λοιπόν, ιδιαίτερα αφροδισιακή... που αναδεικνύεται μέσα από τρία mixtapes που αντιπροσωπεύουν την soulful, instrumental και πιο hardcore πλευρά του είδους, αντίστοιχα.

link1  (Illanja - Funky for Now, Aug 2009)

link2  (Don Daneeka - Funky Bit, Aug 2009)

link3  (Bok Bok / L-Vis 1990 - Night Slugs Duplates, Sep 2009)