PEVEREL JUNGLIST

There was a time when dubstep releases were few and far between, and it was kind of difficult to fill a set. It felt like there was a real freedom to do what ever you wanted back then, too, which was exciting for a producer. There wasn't a template. Strangely, I think we've come full circle in 2009 and the door feels wide open again right now. [...] For me dubstep will always mean a blank canvas for producers influenced by UK drum and bass music rather than representing a specific sound.  (PEVERELIST) 

While all these styles are rushing off in their respective directions, it leaves a gap behind in the last place people think to look: The dark layer of sub bass left where dubstep began its experimentation. [...] In the last few years, nobody has done dark, moody, emotive dubstep better than Bristol's Peverelist.  (BLACKDOWN)

Το νέο άρθρο του Blackdown για την (εξαιρετικής σημασίας) μηνιαία grime/dubstep στήλη του Pitchfork κυκλοφόρησε επί τέλους (μετά από τρεις μήνες αναμονής). Και είναι αφιερωμένο στην επικείμενη (πρώτη) long play κυκλοφορία του μπριστολιανού Peverelist. Ιδιοκτήτης του σημαντικότερου record shop στην πόλη του Bristol, του Rooted Records, αλλά και του influential label Punch Drunk, ο Tom Ford (aka Peverelist) έχει δηλώσει στο παρελθόν πως του αρέσει το techno, αλλά σχεδόν ντρέπεται να το πει! Και καλά κάνει, μιας και θέτει τα πράγματα ως εξής: 

Everyone is influenced by house and techno whether they realize it or not-- it's foundation. It can be misleading to describe new music using words that have 90s contexts though. I've got a dubplate of a tune by a young Bristol producer that sounds like a 1990 Derrick May record. I know for a fact he has never heard a Derrick May record. Is he influenced by Derrick May? 

Για όσους τον ταυτίζουν με το δεδομένο dubstep-techno crossover που συντρέχει(;) αυτήν τη στιγμή στο Βερολίνο και το Bristol, αυτή είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα δήλωση, που περίμενα εδώ και καιρό να ακούσω... Δεν είναι καλή ιδέα να προσεγγίζουμε τη μουσική που συμβαίνει σήμερα με όρους της δεκαετίας του 1980, δηλαδή της δεκαετίας που έθεσε τα θεμέλια για την τεχνολογία της χορευτικής μουσικής. Δεν θέλω να βλέπω τα παράγωγα του UK Garage σαν προσθετικές αναμείξεις δεδομένων μουσικών 'ειδών', ίσως ούτε καν σαν fusion: η τρέχουσα μουσική είναι μάλλον post-genre, δεν παράγεται με αυτή την λογική. Έχει, συνειδητά ή ασυνείδητα, εσωτερικευμένη όλόκληρη τη μουσική ιστορία (η οποία διακινείται ελεύθερα στο internet), και τελικά, μέσα σε μια τέτοια άνευ προηγουμένου αφθονία, η μουσική έχει ξεφύγει πέρα από κάθε έλεγχο που πάει κόντρα στην ελευθερία της. Φτάνοντας σε μια δομή τόσο περιεκτική, και ταυτόχρονα τόσο ελαστική και ανοιχτή στις πιθανότητες, η τρέχουσα Bass μουσική μας αφοπλίζει με ολοένα και πιο ριζικό τρόπο. Και το κάνει όλο αυτό χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν για το ποιο είναι το 'νέο' όνομά της!

Τα sets του Peverelist είναι παραδείγματα ενός τέτοιου, βιωματικού και διαισθητικού, ανοίγματος στη μουσική, το ίδιο και οι παραγωγές του. Το καλοκαίρι, όταν έσκασε το remix του στον Hyetal, πατήθηκαν πολλά κουμπιά μαζί... Η χρονιά αυτή είχε ανοίξει για μένα με το αξεπέραστο live in Villa Oslo (το τρίωρο set του Peverelist παρέα με τον Appleblim), και οδεύει προς το τέλος της με την υπόσχεση του πρώτου Peverelist lp. A full circle...   

link1  (Peverelist & Appleblim, live at Villa Oslo)

link2  (Peverelist remix on Hyetal)

link3  (Peverelist interview @RA)

link4  (Peverelist interview @FACT)

link5  (Peverelist interview on video!)