PROFOUND DUB

"Like a world traveler in a spiritual craft, Simmonds a factory of a full maritime dimension, rhythmic material lyrical moments, dramatic beat sorcery and orchestral presence without the case of monumental saturation in the network. The single cast and multifacetedstyle which are carried exceptionally, demonstrates this swinging acoustic flight of traditional instrumentation paired with modern electric sonic culture. Ian Simmonds does not shy from before an apparent locale in the afro-American music tradition and historical shoots from other musical ways and means. Here stands a perpetual form, a simultaneously synthetic and founded concrete reference. A Mecca for soul brothers and jazz novices, decoded precisely from the tonal spectrum, like the motive British Break ëní Step sense and smooth downbeat island-dom, a classic and soundtrack spot, as well as the depths and straight lines of sounds from Detroit."  (MySpace)

Αυτόν τον μήνα ο Ian Simmonds κυκλοφόρησε ένα νέο lp με την καλύτερη μουσική που μπορώ να φανταστώ για τέλη Αυγούστου: απογυμνωμένη, μηχανική acid-jazz. Ο Simmonds ήταν ο πυρήνας των Sandals, οι οποίοι από το 1992 απολάμβαναν cult status με τις ζωντανές τους εμφανίσεις, ενώ με το πρώτο τους lp 'Rite to Silence', σε παραγωγή  Leftfield, σφράγισαν το τέλος μιας εποχής - της εποχής που η acid-jazz βρισκόταν ακόμη στην αιχμή της βρετανικής club κουλτούρας, πριν τα ανατρέψει όλα ο ήχος της Mo' Wax... Αυτό που κάνει ο Simmonds στο παρόν lp 'Burgenland Dubs' είναι ακαταμάχητο: με δυο-τρεις κινήσεις εντοπίζει τον πυρήνα του swing, τον απομονώνει, του δίνει turbulence, και τον αφήνει να περιστρέφεται γυμνός. Υπνωτικοί βηματισμοί, υπνωτικά congas, μυϊκές συσπάσεις, το μπάσο βγάζει κάτι λυγμούς σε tremolo, το ψιλόβροχο των hi-hats, λίγο θολό πιάνο. Και όλα αυτά με μια διακριτική ηλεκτρική κοψιά, που ανακαλεί μια διαστάυρωση Detroit και Chicago της σχολής Chez Damier και Ron Trent. Ο Simmonds μετακόμισε από το Λονδίνο και τα τελευταία χρόνια ζει σε κάτι δάση της Γερμανίας, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να ονειρεύεται siesta στις αμμουδιές της Τυνησίας, να μερακλώνει με μονοχρωματικά blues και στο τσακίρ να χτυπάει παλαμάκια στον Χορό των Χορών. Πως μπορείς να αντισταθείς σε ένα album που ξεκινάει έτσι και τελειώνει έτσι... 

link1  (Ian Simmonds interview)