Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του εβδομήντα η ζύμωση της αφροαμερικανικής μουσικής με την Καραϊβική και την Λατινική επιρροή, μαζί τον ηλεκτρονικό ήχο της Ευρώπης (Kraftwerk), προετοίμασε το έδαφος για το μεγάλο κύμα νεωτερισμών της δεκαετίας του ογδόντα. Μια σειρά από street bass υποκουλτούρες εμφανίστηκαν σχεδόν ταυτόχρονα σε πολλές αμερικανικές πολιτείες, με κάποια κοινά χαρακτηριστικά: τους γυμνούς ήχους και το μπάσο των μηχανών της Roland, τα αφρικανικά τύμπανα (ζωντανά και αργότερα σαμπλαρισμένα), την επεξεργασία της φωνής με τις τεχνικές του cut-up, scratch και vocoder, και την rap καταγγελία.
Το Miami Bass, το Go-Go στην Washington, και το Bounce στη Νέα Ορλεάνη είναι τέτοιες περιπτώσεις τοπικών μουσικών σκηνών που επιβίωσαν στη σκιά των μεγάλων γιγάντων (hiphop και r’n’b). Στη συνέχεια, ένα δεύτερο κύμα ηλεκτρονικού νεωτερισμού στο Detroit και το Chicago δημιούργησε περαιτέρω street bass υβρίδια, που επίσης έμειναν στην αφάνεια (Detroit Ghettotech, Chicago Ghetto House, Booty Bass, Juke, Crunk, Baltimore Club).
[link1] [DJ KARO Disaster Prone Mix, 2010]
Ο Dj Karo από τη Νέα Ορλεάνη δημιουργεί ένα ρυθμικό πλέγμα σωμάτων και φωνών που ακούγεται πολύ ενδιαφέρον στην παρούσα φάση κορεσμού της bass σκηνής.
No comments:
Post a Comment