Techno remains a persistent feature of Detroit’s black dance music scene, but not in its “pure” form. As mixed music, it was integrated into the musical culture of the working class blacks that remained in the city during Detroit’s economic decline—the denigrated “jits,” who are only at the margins of techno’s history, but play an important role in the Detroit scene that birthed ghettotech. It is to their tastes—to hip-hop—that we must now turn. “Planet Rock” did more than spread hip-hop to the rest of the nation and beyond: it spread particular types of sounds which were incorporated into emerging black music subcultures. Bass music provided the perfect “black face” for techno. This juxtaposition of futuristic sounds with street-level black music is jarring in a way that 1980s electro often is not—these concentrated distillations of black voices deliberately injected an embodied blackness into techno’s continuum.
[STYLUS]
Γρήγορα tempo, μπάσο και βρώμικοι στίχοι. Το techno ηττήθηκε από την scratch και mc κουλτούρα μέσα στην εδρα του. Ο ήχος του Detroit από την ανάποδη, η δεκαετία του '80 παιγμένη σε διπλή ταχύτητα, ενισχυμένη με bass boom και υστερικά φωνητικά. Αυτή είναι η ιστορία του ghettotech, ενός περίπλοκου αστικού φαινομένου, πολύ διαφορετικού από την γνωστή απλουστευτική αφήγηση περι Αγίας Τριάδας (Atkins/May/Saunderson) που πέρασε στην Ευρώπη.
Ο Mollison Folson (aka Body Mechanic) ξεκίνησε το 1995, κακοποιώντας παλιούς δίσκους Miami Bass, φρικάροντας τα bpm και τους techno πουρίστες. Όπως οι περισσότερες bass hardcore σκηνές ανά τον κόσμο, έτσι κι εδώ, το αστικό περιθώριο, με πολύ μεγάλη συμμετοχή των γυναικών, παίρνει την κατάσταση στα χέρια του.
No comments:
Post a Comment