FREE THE FUNK

Slicing pop n’lock-friendly funk with gospel and gracious soul Georgia Anne Muldrow is shining as a true West Coast original. The seeds of early experimental releases are now blossoming as her trademark scattershot beats and adventurous deep jazz melodies have grown to become the backbone for fully crafted songs.  

(UBIQUITY)

Ακόμη ένας δίσκος για την Georgia-Anne Muldrow, που βγαίνει μέσα από μια φορτισμένη περίοδο για την αφρο-αμερικάνικη ιστορία (με την άνοδο Obama και τον θάνατο του Michael Jackson). Οι καινούριες της μπαλάντες-ψυχεδελικής-soul είναι πιο κοντά στο κλασικό funk και τα blues από οτιδήποτε έχει κάνει μέχρι τώρα, με σταθερό και ανεβαστικό beat, που σε κάνει να θέλεις να ανοίξεις τα παράθυρα διάπλατα βραδιάτικα, και να βγάλεις το ηχείο στο μπαλκόνι. Δημιουργικό ηλεκτροφάνκ, α λά Herbie Hancock, George Clinton και Quincy Jones, με πολύ βασικό μπιτ και απίστευτη δουλειά στα πλήκτρα και τις φωνές. Πάει γάντι με το τελευταίο mixtape του συντρόφου και παραγωγού της Georgia, του Duedley Perkins, που κινείται σε εξίσου φωτεινό ηλεκτρονικό τόνο. Το άλμπουμ βγαίνει από την Ubiquity στις εννιά Φεβρουαρίου με δυο υπέροχα εξώφυλλα.

link1  (Georgia-Anne Muldrow - Kings Ballad, LP 2010)

link2  (Declaime - 45 Minutes of FONK, Mixtape 2009)

SHAKE

Hip-hop was also coming to the fore at that time. As far as my approach, it came from hip-hop because I like that music too. After disco died down, dance music went back home, which was to streets parties, gay clubs, black people and stuff. At that point, black radio was playing some of those records. We liked them because we were always looking for new sounds. Hip-hop came along too, and I liked it because I liked drum machines and the scratching.  

(ANTHONY SHAKIR @RA)

Η μουσική του Anthony 'Shake' Shakir προκαλεί ανάμεικτα συναισθήματα! Η παράδοξη συνύπαρξη τεχνοκρατίας και ψυχής, και κυρίως ο τρόπος με τον οποίο τα δυο αυτά διακριτά στοιχεία μπαίνουν μέσα σου και σε κυριεύουν, με κάνουν να απορώ για το δαιμόνιο αυτού του ανθρώπου. Τι παίζεται εδώ; Ένας λάτρης του hiphop μεγαλώνει στο Detroit, και φτιάχνει techno bass, hardhouse και acid κατασκευές, εντελώς out-of-sync και out-of-tune που, ωστόσο, απευθύνονται στην πίστα! Ναι, αλλά σε ποιά πίστα... Πίσω στα 1994, ο καναδός μουσικός Plastikman περιέγραφε την εμπειρία του από τα warehouse πάρτυ στο Detroit ως εξής: "Techno dosen't thrive in clubland here. It lives in the city's freaky hide-outs. The kids won't go to clubs. Detroit's an acid city. It's that vibe. We like to freak  with people". Ε, ακριβώς αυτό νιώθω στον μαραθώνιο των 35(!) κομματιών του 'Frictionalism'... (Είναι η πρώτη φορά που ο Anthony Shakir δισκογραφείται εκτενώς σε CD στις τόσες δεκεατίες δράσης του. Άξιο το Rush Hour για την πρωτοβουλία).

link1  (Anthony 'Shake' Shakir - Frictionalism 1994-2009 3CD, 2010)

link2  (Anthony 'Shake' Shakir Interview @RA, 2010)

DEEP MEDITATION

Heavyweight compilation showcasing the first five 12 inch releases from Malas DEEP MEDi imprint. Kicking off a brand new series, Deep Medi Releases Vol.1 features certified classic material from 2006-07 from the likes of Kromestar (Anti Social Entertainment), Hijak (Skreams gifted older sibling), Digital Mystikz cohorts Mala and Coki, Loefah (DMZ) and Goth-Trad! Blending refined sub low gymnastics and advanced electronic engineering with an everpresent nod to the roots of sound system culture, Deep Medi Releases Vol.1 represents a superb snapshot of Deep Medis early beginnings and a crucial period in dubsteps evolution. 

Είναι αρχές του 2010 και είναι το δεύτερο cd που κυκλοφορεί η -κατατάλλα φανατική του βινυλίου- Deep Medi records. (Είχε προηγηθεί πέρσι το πολύ καλό πρώτο album του Silkie). Ο άνθρωπος που ίδρυσε το label το 2006, ο Mala (aka Digital Mystikz) ήταν καλεσμένος πρόσφατα στην εκπομπή του Gilles Peterson, μιλώντας για την προσωπική του πορεία κι επιλέγοντας αγαπημένα roots reggae κομμάτια, αλλά και νέο, ακυκλοφόρητο δικό του υλικό. Η ομάδα των Digital Mystikz και το label DMZ ήτανε, για μένα, η πιο καταλυτική στιγμή της δεκαετίας που έφυγε, μια ακέραια underground πηγή, από την οποία αντλήθηκε πολύ δύναμη, πίστη κι έμπνευση.  

link1   (V/A - Deep Medi Releases Vol.1, CD 2010)

link2   (Mala Interview & Podcast @Radio1, 2010)

TOTALLY WIRED

Ο Pangaea υποδέχεται τη καινούρια δεκαετία με περίεργες διαθέσεις. Το νέο του EP αποτελείται από έξι after-hours δοκιμές πάνω στα όρια του groove και της ατμόσφαιρας, δείγματα της hardcore αναγέννησης που μεγειρεύεται ξανά-μανά στη Βρετανία. Το 'Why' ανοίγει το EP με τα χαρακτηριστικά organ riff της παλιάς, καλής acid-jazz, με φωνητικά που θυμίζουν τους ύμνους των Soul II Soul από τα early '90s. Τα υπόλοιπα πέντε instrumental συνεχίζουν στον ίδιο τόνο breakbeat κλασικισμού, με μπασογραμμές που ανακαλούν την υπόγεια rare groove ποιότητα των πρώιμων 4Hero, αλλά και την ελεγχόμενη παράνοια ενός έφηβου Richard D. James. 'Ολα δείχνουν πως ο Pangaea είναι ικανός να βγάλει ένα album επιπέδου 'Leftism'. (Στα συν η άψογη dub-wise παραγωγή. Σε τέτοιες περιπτώσεις επιβάλεται βινύλιο. Η παλιά σχολή εκδικείται).

(Pangaea - Pangaea EP, 2010)

BRISTOL POETRY SLAM

Malusi Banda

THE MOODY BOYZ

I found there was a point when you had that acid house thing, when everything was quite colourless, it wasn’t black or white, you couldn’t tell who the people were behind the music, and those gigs were really multicultural in a really good way – then something happened and the soul was just taken out of it, it all became very European and the soul just went, or just got smaller and smaller and smaller and smaller.  (TONY THORPE @JOE MUGGS)

Η περιφέρεια του Croydon (South Greater London) έγινε ευρύτερα γνωστή ως τόπος γέννησης του dubstep, όπου ο Skream, ο Benga κ.α. σύχναζαν στο δισκάδικο Big Apple στις αρχές των '00s. Υποψιάζεται κανείς πως όλο αυτό δεν προέκυψε τυχαία, μιας που το Croydon διαθέτει ενδιαφέρουσα μουσική κίνηση ήδη από την δεκαετία του '80. Υπάρχει ένα πρόσωπο που λειτουργεί σαν γέφυρα ανάμεσα στις τόσες δεκαετίες  χορευτικής μουσικής. Ο Tony Thorpe (aka The Moody Boyz) μεγάλωσε στο Croydon, σε ένα περιβάλλον όπου τα soundsystem και η reggae ήταν οικογενειακή υπόθεση. Ξεκίνησε παίζοντας northern soul/funk/jazz fusion/new wave και rap σε ένα τοπικό club, αλλά σύντομα έγινε μέλος των 400 Blows, ενός περίεργου post-punk/funk σχήματος των '80s. (Δείγματα αυτής  της συναρπαστικά πρώιμης περιόδου υπάρχουν σε δυο ραδιοφωνικά show που επιμελήθηκε πρόσφατα ο Thorpe, για λογαριασμό του RBMA). 

Η αναπτυσσόμενη χορευτική κουλτούρα του Λονδίνου έπαιρνε σιγά-σιγά το δρόμο της, όμως ο Thorpe κράτησε μια παράλληλη επαφή με τις μαύρες ρίζες του, κινούμενος γύρω από την προοδευτική dub κολλεκτίβα της On-U Sound.  Η έκρηξη του acid-house συμπαρέσυρε, όμως, και την μαύρη κουλτούρα. Έτσι, όταν τα χαοτικά χορευτικά κολάζ των KLF έφτασαν στα αφτιά του το 1987 έτρεξε αμέσως να τους γνωρίσει, ώσπου με τον καιρό έγινε φίλος και σχεδόν μέλος της αμφιλεγόμενης αναρχο-ηλεκτρονικής μπάντας. Η παρέμβαση του Tony Thorpe στην καρδιά της rave κουλτούρας ήταν η εμμονή του στο αφρικανικό στοιχείο, το dub και το breakbeat, κόντρα στην απονευρωμένη/μετρονομική εκδοχή της ηλεκτρονικής μουσικής που θα γινόταν κυρίαρχη στην Ευρώπη τα επόμενα χρόνια... Η acid-house κουλτούρα ξεκίνησε σαν ένα κίνημα που ξεπερνά τα στεγανά της φυλής, της τάξης και του φύλου, αλλά πολεμήθηκε σε τέτοια έκταση από τη βρετανική κυβέρνηση ώστε, κατέληξε μια συνέχεια της lifestyle εκδοχής της disco. Η αντίδραση της έγχρωμης βάσης του hardcore στις περιοχές χαμηλού εισοδήματος των βρετανικών πόλεων είναι γνωστή, και συνεχίζει να αντιστέκεται ως σήμερα στην εμπορευματοποίηση και κυρίως την εστετικοποίηση του ωμού αστικού beat. 

H solo δουλειά του Tony Thorpe κάτω από το ψευδώνυμο Moody Boyz έδωσε δείγματα προχωρημένου dub/house, τα οποία στα χρόνια του '90 πέρασαν απαρατήρητα, αλλά δείχνουν εντελώς συγχρονισμένα με το σημερινό bass πλαίσιο. Η δικαίωση του Tony Thorpe έρχεται αργά αλλά σταθερά. Το label που τρέχει αυτή τη στιγμή διαθέτει εξαιρετικά δείγματα της νεότερης σχολής του dubstep, όπως δείχνει η ομώνυμη συλλογή 'Studio Rockers', που βγήκε πέρσι, μιξαρισμένη απ' τον ίδιο.

link1    (V/A - Studio Rockers: At the Controls CD, 2009)

link2    (Tony Thorpe @RBMA Podcast 1, 2009)

link3    (Tony Thorpe @RBMA Podcast 2, 2009)

link4    (Tony Thorpe Interview @Joe Muggs, 2009)

link5    (Tony Thorpe Interview @DJ, 2009)

link6    (Tony Thorpe Interview @Kmag, 2009)

link7    (Tony Thorpe Interview @Hyponik, 2009)

link8    (The Moody Boyz - Freedom 12", 2009)

link9    (The Moody Boyz Vs Lee Perry 12", 2008)

link10  (The Moody Boyz  Vs Prince Fatty 12", 2007)

Τα αναρίθμητα project του Tony Thorpe στις δεκαετίες '80 και '90 θα επιχειρήσω να παρακολουθήσω σε επόμενα post...

ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ Σ'ΕΝΑ ΤΕΛΕΙΟ ΚΟΣΜΟ

☁ Είναι το πρώτο album στην ιστορία του T-Model Ford που βγαίνει χωρίς ηλεκτρισμό, μόνο με μια ακουστική κιθάρα και κάτι φυσαρμόνικες στο βάθος. Ο αιωνόβιος bluesman έγινε γνωστός στο πλαίσιο της cult ετικέτας Fat Possum, χάρη στην οποία αποκαταστάθηκαν ένα σωρό κακοποιημένοι (φυλακισμένοι, πάμφτωχοι και παντελώς άγνωστοι) τραγουδοποιοί του Δέλτα, άνθρωποι που ηχογραφούνταν για πρώτη φορά στα 70 τους. 

☁ Αντίθετα, φουλ ηλεκτρισμένος ο νέος δίσκος του Gil Scott-Heron, της spoken word συνείδησης των '70s. Ντοκυμαντερίστικα πλάνα της εσώτερης πόλης, μυστήριες μπαλάντες, συνοπτικοί ρυθμοί. Τα σκυλιά της βροχής μαζεύονται κάτω από μια γέφυρα και περιμένουν, αλλά η συμπόνια είναι ημιτελής.

☁ Μου έρχεται να ακούσω όλον τον John Lee Hooker και τον Terry Callier που έχω, αλλά το γλιτώνω, γιατί η μεγάλη μου αγάπη αυτή τη βδομάδα ήταν ο Peven Everett. Είναι πολύ νέος, αλλά παίζει όλα τα όργανα στους δίσκους του ο ίδιος, γράφει τη μουσική και τους στίχους, ενορχηστρώνει και κάνει την παραγωγή μόνος του. Και τραγουδάει. Είναι από το Chicago, και η μουσική του υποβάλλει τη νυχτερινή κουλτούρα της πόλης με πλάγιο τρόπο, ανάγοντάς την στην μακρά ιστορία του rhythm n blues. Τα τραγούδια του βασίζονται σε γυμνά drum machine, με μια πολύ τραχιά παραγωγή στη house παράδοση του Chicago, και λεπτούς ήχους από synth. ☁ Για τον Peven Everett μιλάει ο Antony 'Shake' Shakir σε μια πρόσφατη συνέντευξη.

link1   (T-Model Ford - The Ladies Man LP, 2010)   

link2   (Gil Scott Heron - I'm New Here LP, 2010)

link3   (Peven Everett - Sellected Discography)

    

-140bpm

(V/A - Fabric pr. Elevator Music Vol.1 CD, 2010)

CHEZ DAMIER

The Music Institute opened in 1987. It was me, Alton Miller and George Baker. We were all 21. We were motivated by Chicago and New York—and the lack of comparable clubs in Detroit. So, here I was from Chicago, George had just come from New York and so he was experiencing the Paradise Garage; I had experience of the Warehouse [in Chicago]; and we both kinda got to the Detroit scene and it was all about how do we reproduce this feeling

(CHEZ DAMIER @RA)

Δεν είχα ποτέ τη χαρά να διαβάσω μια συνέντευξη του Anthony Pearson (aka Chez Damier). Το δίδυμο των Chez N Trent είναι μια από τις προσωπικές μου εμμονές, κομμάτια σαν τα 'Morning Factory' και 'Help Myself' μετακινούν βουνά μεσα μου. Ο ήχος των Chez Damier & Ron Trent γεννήθηκε μαζί με μια μεγάλη φιλία, και μια νεχτερινή ζωή που μοιράστηκε μεταξύ Chicago, Detroit και NYC, σε ίσες αποστάσεις. Γι' αυτό ο ήχος τους κράτησε κάτι και από τις τρεις πόλεις, ενώνοντας το αισθησιακό twist του acid-house με το φωνητικό gospel της garage σχολής και την μηχανική μελαγχολία της techno. Ο Chez Damier ήταν μάλιστα συνιδρυτής του Music Institute, του underground club όπου δοκιμάζονταν κάθε βδομάδα τα όρια του τεχνολογικού freak-dancing στο Detroit των late '80s. Η επίδραση της Prescription, του label των Chez N Trent, καθόρισε ένα ολόκληρο είδος, το λεγόμενο deep house (όταν ακόμη ο όρος σήμαινε meditation και όχι επένδυση σε designer bar). Κατά τη γνώμη μου, οι ιδιαίτερες τεχνικές που ανέπτυξε αυτό το δίδυμο είναι ένα από τα κλειδιά του ήχου της Basic Channel (ιδιαίτερα της σειράς Μ1-7 και Main Street, όπου ίδιος ο Damier έκανε ένα σημαδιακό remix). 

Από τότε που διέλυσαν, τέλη '90s, ο Ron Trent συνέχιζε να βγάζει αριστουργήματα, αλλά ο Chez Damier παρέμεινε στην αφάνεια, με σκόρπιες 12" κινήσεις... 'Ωσπου μια μεγάλη συνέντευξη στο Resident Advisor, ένα 60λεπτο video στην RedBullAcademy κι ένα δωρεάν mixtape τον φέρνουν στο προσκήνιο μια και καλή. Πάνω στην ώρα...

 

link1  (Chez Damier Podcast @Noice, 2010)

link2  (Chez Damier Interview @RA, 2010)

link3  (Chez Damier Lecture @RedBull, 2009)

SUB:STANCE

SUB:STANCE is the collision of two worlds – the vitality of UK bass music intertwined with Berghain and all it’s sensory exhilaration and unique atmosphere. The party started in July 2008 when an array of dubstep’s finest exponents first brought the world’s most exciting sound to its most talked-about club. [...] Scuba is the production and DJ alias of Paul Rose, curator of Hotflush Recordings, one of the original dubstep labels which released some of the most important tracks of the genre’s formative period and continues to be a source of constant originality to date.  (BERGHAIN)

Ο Scuba μιξάρει παραδειγματικά για την bass βραδιά του γνωστού club-μνημείου στο Βερολίνο. Το κλασικό βιομηχανικό κτίριο που στεγάζει το Berghain προκαλεί δέος σε όσους το επισκέπτονται (δεν αξιώθηκα ακόμα). Είναι συγκινητικό, πάντως, να βλέπεις την warehouse techno κουλτούρα να αποκτά έναν τέτοιο βαθμό αστικότητας... Η ατμόσφαιρα αυτού του mix διηγείται μια πολύ ωραία ιστορία, σαν κάποιος να φτάνει στην διασταύρωση όπου μια αστραφτερά ντυμένη κυρία γυρνάει απότομα να κοιτάξει το τρένο ενώ μια λεοπάρδαλη πετάγεται από τη βιτρίνα και βρυχάται στη μέση της διάβασης, κοκαλώνεις, και σε χτυπάει αυτοκίνητο. (Βλέπω αυτό το όνειρο εδώ και χρόνια και δεν μπορώ να ξεκαθαρίσω από ποιά ταινία είναι -αν είναι από ταινία. Μπορεί να είναι Ζουλάφσκι, αλλά φοβάμαι να ψάξω). Κατατάλλα, είναι η δεύτερη φορά που εκπλήσσομαι από set του Scuba μέσα σε λίγους μήνες (η πρώτη ήταν εδώ). 

(SUB:STANCE - Mixed by SCUBA CD, 2010)

BEYOND JAZZ

Το δεύτερο album του  José James είναι πραγματικότητα. Στην παραγωγή βρίσκονται οι Flying Lotus και Moodyman ανάμεσα σε άλλους, ενώ στα remix του ομώνυμου single οι Untold, Joy Orbison και Simbad! Είναι η μοναδική φωνή τέτοιου επιπέδου στην soul jazz που τολμά να προχωρήσει σε τέτοιες συνεργασίες. Ο Gilles Peterson παραληρεί...

link1   (José James - Black Magic 2LP, 2010)

link2   (José James - Black Magic Remixes 12", 2009)

THE HEAT WAVE

Το mixtape/podcast είναι η πιο βολική φόρμα για να επεξεργαστεί/παρουσιάσει/ακούσει/διαδώσει κανείς μουσική, από πολλές απόψεις. Η κουλτούρα των remix version γεννήθηκε από τους dj's και mc's στα κινητά soundsystem της  Jamaica πριν από μερικές δεκαετίες, κι έκτοτε μεταφέρθηκε στην Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ και τη Βρετανία κι από κει σ' ολόκληρο τον κόσμο. Σήμερα η δύναμή της συνεχίζει να αυξάνεται, αφού ανταποκρίνεται τέλεια στις ταχύτητες, τον όγκο και την περιπλοκότητα της πληροφορίας που διακινείται on-line. 

Η ομάδα The Heat Wave στο Λονδίνο εκμεταλλεύεται τη δυναμική του internet για να συντονίσει τις διάφορες δραστηριότητές της (mobile soundsystem, club parties, μουσικές παραγωγές και remix, ραδιοφωνο, μουσική δημοσιογραφία). Το Heat Wave είναι ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της ιδέας του Μαύρου Ατλαντικού, της διάδοσης και μετάλλαξης της μουσικής του χώρου της Καραϊβικής -μέσω της μετανάστευσης- στα αστικά κέντρα τόσο του Νότου (Puerto Rico, Rio, Mexico) όσο και του Βορρά (ΝΥ, Λονδίνο). Καλύπτει κυρίως το ισπανόφωνο κομμάτι της παγκόσμιας ghettotech κίνησης, αναδεικνύοντας εκλεκτικές συγγένειες μεταξύ της δράσης στα slum της αποικιακής περιφέρειας (dancehall/bashment/soca/reggaeton) και την προαστιακή βάση του αποικιακού κέντρου (dub/ragga/jungle/grime/funky). 

Έτσι, λοιπόν, ο Gabriel Heatwave συνεργάζεται σε εβδομαδιαία βάση με τον RinseFM, ενώ έχει συμπράξει κατά καιρούς με τον Ressonance, τον KissFM αλλά και το Radio1 του BBC, καθώς και με τα περιοδικά WIRE, FACT και XLR8R, προσκαλώντας συχνά mc's όπως την Warrior Queen, τους Ragga Twins και την ομάδα Roll Deep. Μέσα από αυτά τα κανάλια γίνεται μια προσπάθεια να διαδωθούν οι σύγχρονες μουσικές της Καραϊβικής, όπως αυτές βιώνονται στην Jamaica και τα υπόλοιπα κέντρα της Κεντρικής Αμερικής, καθώς εμπεδώνεται όλο και πιο πολύ η επιρροή τους στην χορευτική μουσική αιχμής που εξάγει η Αγγλία εδώ και δεκαετίες. Αποκορύφωμα αυτής της προσπάθειας αποτελεί η συλλογή An England Story (25 Years of the MC in the UK) που βγήκε από την Soul Jazz rec...

Αφορμή για να χωθώ στο φανταστικό site του Heat Wave στάθηκε το πρόσφατο mixtape που επιμελήθηκε ο dj Oneman, ένας καθόλου τυχαίος dj από τον χώρο του dubstep. Ο Oneman έγινε διάσημος για τις τολμηρές μίξεις early garage (1997-1999) και early dubstep (2005), συγχρονίζοντας  -και όχι απλά παραθέτοντας- διαμάντια από την κρυφή ιστορία της bass μουσικής. O ίδιος, αναλαμβάνει τώρα να δείξει τη σχέση του uk garage με την ηλεκτρονική dancehall, συνδυάζοντας ragga φωνητικά σε 2-step ρυθμούς, ως προπομπό του σημερινού uk funky ήχου. Υπάρχει ένα μεγάλο on-line αρχείο των μίξεων του Oneman. Και υπάρχει ένα πραγματικά τεράστιο (και πολύ οργανωμένο) mixtape αρχείο που καλύπτει την δράση του Heat Wave από το 2003 ως σήμερα. Ποιότητα κι εξυπηρέτηση... 

link1  (The Heat Wave Mixtape Archive)

link2  (Oneman Mixes @Mixcloud)

link3  (Oneman Mixes @Soundcloud) 

link4  (The Heat Wave Discography)

 

Το show του Oneman σε συνεργασία με τους Distance, Dousk & Blackdown βγαίνει κάθε Πέμπτη 23:00-01:00 (ώρα Αγγλίας) στον RinseFM, και το αμέσως επόμενο δύωρο ακολουθεί καπάκι το πρόγραμμα του Heat Wave! Η ενέργεια που εκλύεται είναι ανυπολόγιστη!

DUBPLATE WONDER

Dubplate Wonder's productions feel "purist" in the sense that their appeals are always the appeals of funky in itself, not funky as a cipher for some other impulse - funky-as-dubstep, funky-as-house, funky-as-techno, funky-as-grime and so on. [...] You should track down his Wonderland '09 mix of his own productions, recorded at the beginning of the year. If any other producer recorded such a mix, in any other moderately in-vogue dance genre, you'd see excited artist profiles, formally commissioned podcast sets, breathless whispers that this guy was "the one to watch". The feel of listening to these 24 track in succession is curious for a funky set: the words that spring to mind are "enveloping" and "entrancing", notwithstanding the sudden eruptions of hyperactive drum patterns or evil-sounding bass.  (SKYKICKING) 

Τα θέλγητρα του Dubplate Wonder είναι τα θέλγητρα του 'κλασικού' uk funky: θηλυκές σειρήνες, φωνητικές περιπτύξεις και διάχυση αισθημάτων, ο δροσερός αέρας της Καραϊβικής και οι ρυθμοί του soca, μελωδικός κορεσμός από πιάνα και μαζικά synthesizer, acid πυρετός. Πολλοί ερμήνευσαν την στροφή προς την θηλυκότητα και τον Afro αισθησιασμό σαν αντίδραση στα σκοτάδια του dubstep και την επιθετικότητα του grime, όμως το uk funky κράτησε κάτι και από τα δυο. Και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα σε παραγωγούς όπως ο Duplate Wonder, ο οποίοιος σκάβει την ρυθμική μητρα του uk funky βαθύτερα, εμπεδώνοντας μια για πάντα εκείνα τα χαρακτηριστικά που έκαναν το είδος ακαταμάχητο: την σοκαριστική ανθρωπιά του, το παρδαλό και το χυμώδες, το παιχνίδι των σπασμών. Μόλις ανακάλυψα το περσινό mixtape του Duplate Wonder με 24(!) αποκλειστικά δικά του tracks κι έχω μείνει άναυδος... ακούγεται σαν απολογισμός της εμπειρίας του uk funky, τόσο της φωνητικής, soulful και grimey πλευράς του, όσο και της αφαιρετικής και instrumental. Η ατμόσφαιρά του θυμίζει τις μεγάλες στιγμές του dancefloor, Walter Gibbons και Larry Levan, τηρουμένων των αναλογιών... 

Ο τύπος δεν έχει πάρει καμία δημοσιότητα ως τώρα, ούτε καν στη Βρετανία, οπότε συγχαρητήρια στο κορυφαίο garage/funky blog Skykicking που τον υπέδειξε.  

link1  (Duplate Wonder - Wonderland Mix, 2009)

link2  (Dublate Wonder - Five Free Mixtapes, 2009)

ALTERED NATIVES

Altered Natives is quickly establishing himself as one of the most forward thinking producers around right now, with his unique blend of broken/tech/dub/house inspired productions...  (DEJA VU)

Ο Danny Native (aka Altered Natives) έρχεται από ένα περίπλοκο background και μάλλον αυτό είναι που κάνει την μουσική του τόσο ελκυστική. Ξεκίνησε ως mc σε ένα hip-hop project και στη συνέχεια χώθηκε στη σκηνή του broken-beat, απ' όπου κράτησε μια οργανική υφή στα drums και τις μελωδίες. Ο ήχος του πρώτου του album, παρολαυτά, ξέφευγε από τον jazz ελιτισμό της σκηνής του Δυτικού Λονδίνου, δίνοντας μια πιο τραχιά και σκληρή εκδοχή του broken ήχου. Όλα αυτά έχουν περάσει ξεκάθαρα στον σημερινό του ήχο, ο οποίος εκμεταλλεύεται την δημιουργική ένταση ανάμεσα στο house και τα σύγχρονα bass υβρίδια με τον καλύτερο τρόπο, κάνοντας θραύση στους djs του uk funky. Το παρόν mixtape αποτελείται από 17 δικά του κομμάτια και remix που θα ξεσηκώσουν όσους αγαπούν το uplifting groove του Floating Points και του Karizma. (Έκπληξη αποτελεί η ενσωμάτωση του MF DOOM σε δυο σημεία του set!)

link1   (Altered Natives - Bass Music Mix & Interview, 2010)

link2   (Altered Natives - Rass Out 12", 2009)

link3   (Altered Natives - Naked 12", 2009)

link4   (Altered Natives - A Thousand Days Of Pattience LP, 2008)

link5   (Altered Natives - Goya Owes Me Money EP, 2008)

link6   (Altered Natives - Itchy Babylon Dub FLAC, 2007)

link7   (Altered Natives - Wasteman Disposal FLAC, 2007)

link8   (Altered Natives Interview @Bodytonic, 2009)

link9   (Altered Natives Interview & Mix @FACT, 2010)

Επίσης, κάθε Πέμπτη βράδυ live Altered Natives show στον πειρατικό deja vu (23:00-01:00 ώρα Αγγλίας).

DEZ ANDREZ

Rounding up the last three years worth of vinyl only releases, 'Andres II' collects some of the primest house, disco, hiphop and latin soul to come from Detroit in recent years. Because it's Black Mahagani, the quality is guaranteed to reliable levels, but that's selling this album short as Andrés has produced one of the most enjoyable long players to come out of that city since Moodymann's classic 'Black Mahogani' or even Dilla's 'Donuts'. 

His biggest strength has to be his versatility, applying the same deft touch to any style he picks, at once showing the common soul roots of each style, but accomplishing each within its own parameters with nearly as much skill as Dilla or KDJ respectively.  (BOOMKAT)

Δεν υπάρχει κανένας Χειμώνας πουθενά και, σαν να μην έφτανε αυτό, ο Dez Andrez κυκλοφόρησε το καλύτερο hip hop/house/latin soul υβρίδιο που βγήκε ποτέ, από την εποχή των NuYorican Soul και Black Science Orchestra. Μια διαδοχή από τριάντα ολοκληρωμένα(!) αποσπάσματα, στην παράδοση που ξεκίνησε το 'Donuts' του Dilla, με ζεστή, ραδιοφωνική ροή νοσταλγικού τύπου που υπογραμμίζει τις κοινές soul ρίζες του αστικού αμερικάνικου groove, ανεξαρτήτα από είδη και χρονολογίες. Κάπου μεταξύ Detroit και L.A, ο Andrez είναι μεγάλη αληταρία, παίζει ζωντανά latin κρουστά και σκρατσάρει πάνω σε low-bap house στροφές (με το συμπάθειο πάντα) με ένα αλάνθαστο attack. (Εντωμεταξύ έχει συνεχώς μια πετσέτα στους ώμους του, για το ιδρωκόπημα, το γομάρι, ακόμα κι όταν φωτογραφίζεται με τον Isaac Hayes).

(Andrez - II CD, 2009)

THE WILD BUNCH

Παράλληλα με το νέο album των Massive Attack κυκλοφορεί και το λεύκωμα 'Wild Dayz' που καλύπτει φωτογραφικά την περίοδο της dj κολεκτίβας Wild Bunch, του κινητού soundsystem της δεκαετίας του '80 (με μέλη την τριάδα των Massive, τον Neele Hooper κ.α.). Συγχρόνως τρέχει και η αντίστοιχη έκθεση για την (τότε) σκηνή του Bristol στο Bristol City Museum. Το ηχητικό ντοκουμέντο της περιόδου καλύπτει η υπέροχη έκδοση της Strut rec. 'The Wild Bunch: Story of a Sound System' που κυκλοφόρησε παλαιότερα, με αναλυτικό booklet. Τα σπάνια 12'' που βγήκαν με την επωνυμία Wild Bunch μπορούν να βρεθούν (με λίγο ψάξιμο) στα απίστευτα forum που έχουν δημιουργήσει οι fan ενός συγκροτήματος που συνοψίζει όσο κανένα άλλο την ιστορία του μοντέρνου αστικού ήχου της Βρετανίας. Εν αναμονή της επίσημης κυκλοφορίας του 'Heligoland', λοιπόν, στις 8 Φεβρουαρίου...

link1   (The Wild Bunch: Story of a Sound System CD, 2002)

link2   (The Wild Bunch - Live MC Session Bootleg, 1986)

link3   ('Wild Dayz' info @BristolIndymedia)

link4   ('Wild Dayz' Photo Archive)

link5   (red-lines.co.uk)

link6   (forums.massiveattack.co.uk)