The Music Institute opened in 1987. It was me, Alton Miller and George Baker. We were all 21. We were motivated by Chicago and New York—and the lack of comparable clubs in Detroit. So, here I was from Chicago, George had just come from New York and so he was experiencing the Paradise Garage; I had experience of the Warehouse [in Chicago]; and we both kinda got to the Detroit scene and it was all about how do we reproduce this feelingΔεν είχα ποτέ τη χαρά να διαβάσω μια συνέντευξη του Anthony Pearson (aka Chez Damier). Το δίδυμο των Chez N Trent είναι μια από τις προσωπικές μου εμμονές, κομμάτια σαν τα 'Morning Factory' και 'Help Myself' μετακινούν βουνά μεσα μου. Ο ήχος των Chez Damier & Ron Trent γεννήθηκε μαζί με μια μεγάλη φιλία, και μια νεχτερινή ζωή που μοιράστηκε μεταξύ Chicago, Detroit και NYC, σε ίσες αποστάσεις. Γι' αυτό ο ήχος τους κράτησε κάτι και από τις τρεις πόλεις, ενώνοντας το αισθησιακό twist του acid-house με το φωνητικό gospel της garage σχολής και την μηχανική μελαγχολία της techno. Ο Chez Damier ήταν μάλιστα συνιδρυτής του Music Institute, του underground club όπου δοκιμάζονταν κάθε βδομάδα τα όρια του τεχνολογικού freak-dancing στο Detroit των late '80s. Η επίδραση της Prescription, του label των Chez N Trent, καθόρισε ένα ολόκληρο είδος, το λεγόμενο deep house (όταν ακόμη ο όρος σήμαινε meditation και όχι επένδυση σε designer bar). Κατά τη γνώμη μου, οι ιδιαίτερες τεχνικές που ανέπτυξε αυτό το δίδυμο είναι ένα από τα κλειδιά του ήχου της Basic Channel (ιδιαίτερα της σειράς Μ1-7 και Main Street, όπου ίδιος ο Damier έκανε ένα σημαδιακό remix).
Από τότε που διέλυσαν, τέλη '90s, ο Ron Trent συνέχιζε να βγάζει αριστουργήματα, αλλά ο Chez Damier παρέμεινε στην αφάνεια, με σκόρπιες 12" κινήσεις... 'Ωσπου μια μεγάλη συνέντευξη στο Resident Advisor, ένα 60λεπτο video στην RedBullAcademy κι ένα δωρεάν mixtape τον φέρνουν στο προσκήνιο μια και καλή. Πάνω στην ώρα...
No comments:
Post a Comment