Αντιγράφω από την Καθημερινή 5/4/2009, από ένα εξαιρετικό άρθρο του Γιάννη Κολοβού, ο οποίος γράφει συχνά για την μουσική σκηνή της Αιθιοπίας:
Για να καταλάβετε πόσα επεισόδια έχουμε χάσει από την εξέλιξη της σύγχρονης μουσικής, μέσα πάντα στον ορυμαγδό των εκατοντάδων δίσκων που κυκλοφορούν κάθε μήνα, αξίζει να σημειώσω πως το «In A Town Called Addiss» των Dub Colossus, αναμφισβήτητα το πιο ενδιαφέρον άλμπουμ του τελευταίου τριμήνου, έγινε στην κυριολεξία… κάτω από τη μύτη μας! Για την ακρίβεια, ηχογραφήθηκε στην Αιθιοπία, μιξαρίστηκε στην… Αθήνα και κυκλοφόρησε στη Βρετανία! Και ιδού η ιστορία του…
Ο Νικ Πέιτζ των Transglobal Underground (ο οποίος πλέον χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο «Νταμπουλάχ») βρέθηκε στην Αντίς Αμπέμπα το 2006 κι άρχισε να ηχογραφεί με τους καλύτερους ντόπιους μουσικούς: τον βιρτουόζο σαξοφωνίστα Φελέκε Χάιλου (ο οποίος διευθύνει τη Μουσική Ακαδημία της θρησκευτικής μουσικής «γιάρεντ») και τη δημοφιλή τραγουδίστρια Τσεντενία Γκεμπρεμάρκος. Το τελικό αποτέλεσμα συνδύαζε τη μουσική «αζμάρι» (που στη Δύση είναι γνωστή ως «αιθιοτζάζ»), την αφροτζαμαϊκανική «νταμπ», τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα με τα κλασικά πνευστά της τζαζ και τοπικά όργανα όπως το έγχορδο μασίνκο και το πνευστό γουασίντ. Το υβρίδιο αυτό, εν τέλει, ηχεί στα αυτιά του δυτικού ακροατή… μαγικό! Ακόμα πιο ενδιαφέρουσα όμως είναι η περίπτωση του… συνταξιούχου αστυνομικού Γκετατσέου Μεκουρία.
Getatchew Mekuria & The Ex
Ο, γεννηθείς το 1928, κ. Μεκουρία έμαθε να παίζει σαξόφωνο στην ορχήστρα του δήμου της αιθιοπικής πρωτεύουσας, ήταν ο πρώτος Αιθίοπας που ηχογράφησε για δίσκο (το 1940), έκανε τον ηθοποιό και τον μουσικό στην ορχήστρα του Εθνικού Θεάτρου για να προσληφθεί ως δάσκαλος και μόνιμος μουσικός στην μπάντα της αστυνομίας, απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε! Το 2004, οι σημαντικότεροι εκπρόσωποι του ολλανδικού πανκ, οι The Ex, έχοντας ακούσει τον Μεκουρία στον 14ο δίσκο της σειράς «Ethiopiques», ταξίδεψαν στην Αντίς Αμπέμπα για να τον γνωρίσουν. Λίγο αργότερα τον κάλεσαν στο Αμστερνταμ για να παίξει με την μπάντα φρι–τζαζ I.C.P., ηχογράφησαν όλοι μαζί το άλμπουμ «Moa Anbessa» και παρουσίασαν αυτό που προέκυψε σε βελγικά και γαλλικά φεστιβάλ τζαζ. Πώς θα περιέγραφε κανείς το μουσικό υβρίδιο; Αιθιοτζάζ αναμεμειγμένο με πανκ, σύγχρονη πειραματική μουσική και ευρωπαϊκή φρι–τζαζ! Για να καταλάβετε καλύτερα τη διαφορά μεταξύ των σχολών της τζαζ, θα παραπέμψω στην έρευνα του εθνομουσικολόγου Φράνσις Φαλτσέτο «Land of Wax and Gold», ο οποίος αποδίδει τη γένεση της αιθιοπικής τζαζ στη μουσική «τεχνογνωσία» που εισήγαγαν στη χώρα 40 ορφανά παιδιά Αρμενίων που προσκάλεσε ο βασιλιάς Χαϊλέ Σελασιέ από την Ιερουσαλήμ, το 1924, και τα οποία σχημάτισαν την πρώτη κρατική ορχήστρα στην Αιθιοπία.
No comments:
Post a Comment