Δ

I think it's fascinating how a lot of current technology still looks back to the '80s for its aesthetics. The stuff that you see and hear, and indeed wear, often seems simply a more refined version of what happened then. It's just that now, modern tools allow us to be more in control of what we shape. We can produce more emotionally honest work than we would have been able to achieve with cruder technology. [...] At the same time, sometimes there's beauty in work where you're obviously seeing what the computer can do, rather than an artist's true vision. Maybe now that the design of devices and programs is more carefully considered, machines will lose the ability to surprise us--which would be a shame.         

To νέο LP του Darren Cunningham (aka Actress) θα μπορούσε να είναι το ηχητικό παράδοξο της παραπάνω διατύπωσης από τον Manuel Sepulveda (optigram σχεδιαστή στην υπηρεσία της Hyperdub). Καμουφλαρισμένο πίσω από μια απρόσωπη αλγοριθμική δομή, σαν παιδί που μελετά τις πρώτες γλώσσες προγραμματισμού (Pascal, Unix, Fortran) για να δει τις ρίζες του, από τα πρώτα videogame ως την συλλογική παραίσθηση του δικτύου. Δεν ξέρω αν είναι η πρώτη πραγματικά βρετανική εκδοχή της techno(;) στην ιστορία, όπως έγραψε το FACT, αλλά είναι σίγουρα από τις πιο ειλικρινείς ηλεκτρονικές κυκλοφορίες του παρόντος, εξαπατημένη και άτεχνη σε βαθμό απελπισίας (όπως η ίδια η καθημερινότητα). 

link