It is pretty easy going here, as long as you have some sort of income. The city of Detroit I guess…has an automatic, maybe subconscious influence, but it’s hard to say exactly what the influence is because this is the only place I’ve lived. This is the only place I know.
Το Detroit εξακολουθεί να βγάζει μουσικές προσωπικότητες και ο 18χρονος Kyle Hall είναι μια ζωντανή απόδειξη. Θυμίζω πως η πόλη αυτή έδωσε δυο από τα μουσικά θαύματα της προηγούμενης δεκαετίας, τους J Dilla και Omar-S, οι οποίοι ανανέωσαν ριζικά δυο μουσικά είδη υποτίθεται εξαντλημένα από καιρό (hiphop και techno), δίνοντάς τους μια ώθηση που διαρκεί ακόμα και σήμερα χωρίς να γνωρίζουμε που θα οδηγήσει. Ο Kyle Hall συνδυάζει κατά κάποιον τρόπο τα ηλεκτρικά τοπία του Omar-S με τις ασυνάρτητες λούπες του Dilla, και σοκάρει με την αίσθηση της ανθρώπινης παρουσίας που περνά για πρώτη φορά τόσο έντονα στον ηλεκτρονικό ρυθμό. Ιδανικό παράδειγμα οι μίξεις που έδωσε ο ίδιος ο Omar-S χρησιμοποιώντας αποκλειστικά τη δουλειά του Kyle Hall (22 κομμάτια συνολικά), που με άφησαν άφωνο το καλοκαίρι.
Η χαρά μου έγινε διπλή αυτές τις μέρες με το νέο 12" του αγαπητού Kyle στην Hyperdub! Το label που ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τη ρυθμική αποκέντρωση που απολαμβάνουμε σήμερα αποφασίζει εδώ να ενδώσει στο ατάραχο αμερικανικό groove. Ευρύχωρα, μεστά synthesizer, που πηγαίνουν και πηγαίνουν, γνωρίζοντας όλα τα μυστικά της jazz, χωρίς να το κάνουν θέμα και χωρίς να χάνουν τον υπόγειο χαρακτήρα τους ούτε στιγμή... σε μια ιδανική πρώτη συνάντηση της Hyperdub με το σημερινό Detroit.
(Στο μεταξύ, τα δημοσιεύματα στον Τύπο για τον Kyle Hall αυξάνονται γεωμετρικά, όπως και τα podcast που φτιάχνει ο ίδιος με αγαπημένη του μουσική. Ανάμεσά τους ξεχωρίζω το mixtape για το γερμανικό URB, γεμάτο από ωμότητες, τρελό μινιμαλισμό αλλά και ζεστή τοπική soul, αντιθέσεις που μεταφέρουν το συναρπαστικό μικροκλίμα του Detroit εν έτη 2010).
