ΓΑΜΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Refined sub-bass underpins much of the music here, alongside ceaseless drums, ominous vocal samples and layers of precise hisses, bleeps and mournful melody. Key to Shackleton’s sound is a lightness of touch and delicacy in the arrangement that could be at odds with the force of his sound but instead illuminates the different parts and awakens the senses. At times seriously freaky and twisted, with frantic percussion and jarring keys, there’s an all-encompassing deepness to the whole as Shackleton weaves a path that completely absorbs up to the final sigh of the closing bars.

[ELECTRONIC EXPLORATIONS]

Μας βγήκε σε ξινό. Ο Sam Shackleton προγραμματίζει κόνγκας, νταρμπούκα και τάμπλα, χωρίς να αντιγράφει κανέναν ιθαγενή ρυθμό, ούτε αφρικανικό, ούτε τίποτα. Δεν χρησιμοποιεί λούπες. Δεν χρησιμοποιεί kick. Ακούει επιλεκτικά Coil, Can, Mahmoud Guinia. Και μαζί με τους φίλους του (τον spoken word ποιητή Vengeance Tenfold και τον σχεδιαστή Zeke Clough) αφήνουν πίσω κάθε φόβο και προκατάληψη, και βουτάνε head on στην άβυσσο του μπάσου... Μετά το τέλος του Μεσαίωνα «όλες οι παλιές μορφές κοινοτικού εορτασμού αντικαταστάθηκαν σιγά-σιγά από τα μυστήρια της Εκκλησίας, μετατρέποντας συλλογικές γιορτές, πανηγύρια, χορούς και όργια σε ανιαρές ιερατικές τελετές, βουτηγμένες στο καθήκον και την ενοχή. Σε όλη αυτήν την περίοδο προέκυψε μια σειρά νόμων και αλλαγών στα ήθη που εμπόδιζαν ή απαγόρευαν τις παλιές μορφές της κοινοτικής ζωής, του εορτασμού, της διασκέδασης και του γλεντιού, που συνήθως λάμβαναν χώρα σε αυτές τις κοινότητες».  

[link1]   [Shackleton - Fabric 55 Mix, 2010]

[link2]   [Shackleton Mix & Interview @EE, 2010]

[link3]   [Shackleton Interview @RA, 2010]

[link4]   [Shackleton Interview @Self Titled, 2010]