WOODEN SHJIPS -- DOS 2009
Την πρώτη φορά που άκουσα τη μουσική τους έιχα την αίσθηση ότι ο Aphex Twin έγινε πατέρας, και τα παιδιά του, από αντίδραση της εφηβείας, ορκίστηκαν να μην ακούσουν ποτέ bleeps, τό σκασαν για την Καλιφόρνια κι έγιναν χίπιδες του ελέους... Ξεκινώντας σαν ένα πριμιτιβιστικό πείραμα στο πρώτο τους άλμπουμ το 2007, οδήγησαν τον ομαδικό αυτοσχεδιασμό τους διαμέσου ατελείωτων επικλήσεων στα ηλιοβασιλέματα της Δυτικής Ακτής, ακριβώς όπως ο πατέρας τους, Richard D. James, έκανε στις ακτές τις Κορνουάλης δυο δεκαετίες πριν. Σαν μια γενική προσομοίωση της garage ψυχεδέλειας της δεκαετίας '65- '75, αφαιρετκή και απρόσωπη, παιγμένη σε αργές στροφές από λιωμένα βινύλια και φρακαρισμένα γούφερ. Ναυτία, ζαλούρα, το υπεραιωνόβιο, ξυνισμένο ροκ ακούγεται τόσο φουτουριστικό παιγμένο ανάποδα (σαν αναρόφηση στο taxidermia).
(Η εικόνα από την ισοπέδωση του Σαν Φρανσίσκο στους σεισμούς του 1906).
No comments:
Post a Comment