Footwork tracks are instrumental tracks made for Footwurking, or Jukin'; a dance style that’s local to Chicago that kids use to let off steam in group competitions with each other. It’s a distant relative of the competitive hip hop style of up-rocking but with frantic foot moves that have their roots in Jazz dancing. The Footwork sound has its roots in Chicago House especially the accelerated ‘Ghetto’ house, and the influence and speed of the pioneering Ghetto house label 'Dance Mania' is clear: the tough sentiments and hip hop influence is all there, but the fast linear hypnotic 4x4 sound of those records has been re-calibrated and given an ultra-syncopated treatment to test dancers, the samples and repeated lines are pitch adjusted up and down giving the music a strange hypnotic feel. These tracks have a unique drama and a pressure that is unique to Footwork but reminiscent of the edited drum syncopation of jungle and also hip hop cutting in DJ battles.
Wednesday, 30 June 2010
Sunday, 27 June 2010
BOY BETTER KNOW
That CD deals with JME, a producer and MC from North London grime crew Meridian who went on to join Roll Deep, along with his brother Skepta. JME was also on this Funky house thing before all you lot, as his long sold-out Tropical mixtape from 2006, with Skepta and Plastician, proves. The Avalanche compilation deals, as ever, with JME’s own instrumental productions, which were often ignored in favour of his vocals. [FACT]
Η σειρά Avalanche Music φέρνει στην επιφάνεια θρυλικά grime instrumental που τραγουδήθηκαν με χίλιους δυο τρόπους από τους βρετανούς mc όλα αυτά τα χρόνια. Έχοντας στην πορεία φιλτραριστεί συναισθηματικά από το collective genius loci των πόλεων και των συνοικιών που τα φιλοξένησαν, επιστρέφουν τώρα στην γυμνή τους μορφή, αφήνοντας ακόμα πιο πικρή γεύση. Ο σκελετός της δράσης ανοίγει μπροστά στα μάτια σου καθώς ο ωμός ρυθμός ανοίγει τα μονοπάτια του μέσα στο αστικό τοπίο. Ένα ανοιχτό δυναμικό πιθανοτήτων που περιμένει να φορτιστεί. Λίγο πριν την κυκλοφορία του νέου του album ακούω με θαυμασμό τα παλιά instrumental του Jammer (ο οποίος εν έτει 2006 έπαιζε tropical house, αποδεικνύοντας πως το UK Funky και το grime γεννήθηκαν από την ίδια αστική μήτρα).
Στην φωτογραφία τα αδέρφια Skepta και JME.
Saturday, 26 June 2010
CIRCLE DUBBAGE
Never to be caught slacking, Rinse FM hand over to Circle crew's DJ Kismet for a swim in the deeper waters of US & UK house. As a DJ, Kismet represents a more mature and refined alternative to the future-hungry quick-burn of Oneman or the rave ebullience of Geeneus, carrying the burden of a classically informed and feminine sound for the station. [BOOMKAT]
O RinseFM, ο πιο επιδραστικός πειρατικός του Λονδίνου τα τελευταία χρόνια, έπαψε πλέον να είναι πειρατικός. Η κανονική του άδεια εγκρίθηκε εδώ και λίγες μέρες, μετά από 15 χρόνια συνεχούς εκπομπής. Αυτό εδώ είναι το τελευταίο τεύχος της σειράς μιξαρισμένων συλλογών που δίνει κάθε φορά τον σφυγμό του σταθμού. Ο Kismet, ενεργός dj εδώ και 15 χρόνια περίπου, είναι μέρος της ομάδας Circle (Tippa/IC/Suppa D), μιας από τις πιο ιδιαίτερες στον χώρο του σύγχρονου βρετανικόυ house. Παρόλο που έγιναν γνωστοί στα πλαίσια του UK Funky, πήραν καταρχήν τις αποστάσεις τους, καλλιεργώντας ένα λιγότερο vulgar ήχο, με περισσότερες αναφορές στο αμερικανικό soulful house και τα 4/4. Όλα αυτά όμως λέγονται για το ξεκάρφωμα. Το τελικό αποτέλεσμα καταφέρνει να ακούγεται ακόμα πιο sexy και ιδρωμένο από τον «αγενή» ήχο που επικρατεί κατά κανόνα σε αυτούς τους κύκλους. Ύπουλο!
Το show του Kismet στον RinseFM είναι κάθε Παρασκευή βράδυ 21:00-23:00 ώρα Αγγλίας.
Friday, 25 June 2010
HORIZONTAL GROUND
Until now we knew more about the labels’ stinging raw techno sound than who made the tracks, and for the most part that was all that mattered. Eschewing personality in favor of strict quality control has helped both Frozen Border and its more varied sibling Horizontal Ground stand out among swarms of white label imprints.
Μετά από τον ζουρλομανδύα του Kode9 (ασταθές tempo και pitch-shifting, ένα παρανοϊκό tremolo παντού) χρειάζομαι αποτοξίνωση. Κάτι σταθερό και σίγουρο να πατήσουν τα πόδια μου. Όπως ας πούμε old-school techno. Η γοητεία των white label και της επιθετικής ανωνυμίας έχει την δική της ομορφιά όταν κρύβει πραγματικά καλή μουσική, και αυτή είναι η περίπτωση της βρετανικής κολλεκτίβας Frozen Border/Horizontal Ground. Το πρόσφατο mix της εταιρείας που μου τράβηξε την προσοχή ξεκινάει με cut-up από αμανέδες και αληθινά κρουστά που σε παρασύρουν σε υπέροχες ταλαντώσεις, μέσα κι έξω από την γεωμετρία της techno, και τελειώνει ιδανικά, μέσα στην παρακμή, με David Bowie της γερμανικής περιόδου!
Wednesday, 23 June 2010
FLOW CHART
-web-2010-oma.jpg)
Whichever, Ι do like music that seeps in from the cracks of reality like a sweet-smelling but noxious gas. ⎯ Kode9
Sunday, 20 June 2010
Friday, 18 June 2010
ADDISON GROOVE
Headhunter’s been playing Chicago Juke in his DJ sets for a while now, and his work as Addison Groove is where that influence is allowed to come to the forefront, with stripped down drum machine beats, acid basslines and hip-hop / booty-leaning vocals.
[FACT]
Ξεκίνησε από το label της Dancemania στο Chicago το 1992 κι έγινε γνωστό στην τοπική διάλεκτο ως ghetto/booty house ή απλά Juke. Ο ήχος του επιταχύνει τα κλασικά κρουστά του 808, τα οποία σκοντάφτουν στον ενοχλητικό θόρυβο του δρόμου (κρότοι, κραυγές, κόρνες, εκρήξεις), αναγκάζοντας το bassdrum πότε να φρενάρει απότομα και πότε να κάνει άλματα προς τα μπροστά. Αυτό το ρυθμικό δυναμικό δεν θα μπορούσε να μείνει για πολύ καιρό κρυφό. Ο γνωστός Headhunter έχει ενδώσει σε αυτόν τον ήχο το τελευταίο εξάμηνο μέσα από ανάλογα set και όχι μόνο. Στο νέο του project με το όνομα Addison Groove επιχειρεί μια σύνθεση του dub/2step/techno ήχου με τα βρώμικα clap του Chicago, κάνοντας πάταγο. Τα καινούρια του mixtape ξεχειλίζουν από ιδέες, και μια πολύ ενδιαφέρουσα προοπτική ανοίγεται εκει που δεν το περιμένεις.
Thursday, 17 June 2010
GHOSTPOET
Much of Ghostpoet's material, it's mellow but anxious. It makes sense that Obaro Ejimiwe – the London-based Coventry boy with roots in Nigeria and Dominica – should have signed to Gilles Peterson's label, Brownswood, because the music's got that cool London jazz vibe.
[GUARDIAN]
Ο 24χρονος Obaro Ejimiwe (aka Ghostpoet) είναι η τελευταία ανακάλυψη του Gilles Peterson. Κάπου μεταξύ spoken word και rap απαγγελίας, ο Ghostpoet δεν εντιμετωπίζει την ποίηση γραφειοκρατικά, περιμένοντας να του έρθει «έμπνευση» πάνω από σωρούς βιβλία, αλλά γράφει τις παρατηρήσεις του πρόχειρα, μέσα σε λεωφορεία, ανάμεσα σε συζητήσεις και λέξεις που βγαίνουν από την πίεση της καθημερινότητας. Οι ιστορίες αυτές αλλάζουν στην πορεία, καθώς ο Ghostpoet προσπαθεί να προσαρμόσει τις λέξεις του πάνω σε αυτοσχέδια beat, τόσο σύγχρονα που καθηλώνουν. Ο ίδιος προτιμά να αναφέρεται στον Roots Manuva σαν επιρροή παρά σε κάποιο λογοτεχνικό ρεύμα, φτιάχνοντας ένα ιδιόμορφο είδος bass poetry. Η ποίηση σε αυτό το πλαίσιο ξαναγίνεται ενδιαφέρουσα.
Το πρώτο του EP μόλις κυκλοφόρησε από την Brownswood και διανέμεται δωρεάν, ενώ ένα πρώτο album αναμένεται το Φθινόπωρο.
Monday, 14 June 2010
KYLE HALL III
Η φάση με τον Kyle Hall εξελίσσεται υπέροχα... Σε ένα οριστικά αποβιομηχανοποιημένο Detroit, με τις τρεις μεγάλες εταιρείες (Chrysler/GM/Ford) σε κίνδυνο συνολικής χρεοκοπίας, η τοπική μουσική και καλλιτεχνική σκηνή βρίσκεται σε μια νέα περίοδο άνθησης, συγκεντρώνοντας δραστήριους ανθρώπους από όλον τον κοσμο. Και το χάσμα των γενεών φέρνει μια νέα ματιά πάνω στην τεχνολογική μουσική. Η τελευταία γενιά παραγωγών παίζει με ένα πιο χαλαρό sequencing ήχων, οffbeat κινήσεων και ασυγχρόνιστων κύκλων που τονίζουν τα ασθενή μέρη του μέτρου (των 4/4). Μια σχεδόν ξεκούρδιστη κατασκευή που πλησιάζει περισσότερο την κίνηση του ανθρώπινου σώματος παρά την αυτόματη κίνηση των μηχανών. Αυτή την διαδικασία μοιάζει να καταγράφει η δουλειά του Kyle Hall, και στο τελευταίο του mixtape η τάση αυτή προς περισσότερο έκκεντρα ρυθμικά διαστήματα εκδηλώνεται πλέον συνειδητά.
Friday, 11 June 2010
FUNKINEVEN & FATIMA
A unique take on fusion, blending a mountain of influences from the spaced-out synths of Zapp, the jackin’ swagger of Mike Dunn, jazzy broken beat jams a la Kaidi, the full-bodied soundsystem feel of Dillinja, Todd Edwards’ florescent bounce, the improv-fuelled soundworlds of Roy Ayers and George Clinton, Model 500’s percussive builds… and everything else that’s got the funk.
[FACT]
Αναλογικός πυρετός από τους FunkinEven (εδώ κι εδώ) και την σαρωτική φωνή της Fatima. Αυτό που τους κάνει να ξεχωρίζουν δεν είναι μόνο οι διαφορετικές αφετηρίες τους (fusion, acid jazz, acid itself, jacking house, hiphop), αλλά το πως όλα αυτά βρίσκουν τον δρόμο τους σε έναν κοινό αναλογικό κώδικα κατανοητό από όλους. Η έμφαση δίνεται στο acid house, σε πολύ πιο αργό tempo από το κανονικό (κάτω από 120bpm) και στα νευρικά bleep των αρχών του '90, παιγμένα με αυθεντικό εξοπλισμό. Ποιός μπορεί να αντισταθεί σε αυτό το σκληροπυρηνικό soul jam με την φωνάρα της Fatima, ζωντανά για την εκπομπή 1Extra του BBC...
[Tracklist]
Funkineven – You [Eglo]
Funkineven – She’s Acid [Eglo]
Funkineven – Mad Swing [Eglo]
Funkineven – Must Move [Eglo]
Funkineven – Heart Pound [Eglo]
Funkineven – Take Back [Eglo]
Funkineven ft Fatima – Kleer(Live in Studio) [Eglo]
Fatima – Soul Glo(Live in Studio) [Eglo]
J Dilla – Bars and Twists [Stones Throw]
Fatima – On the Go [Eglo]
Dilla – Safety Dance [Stones Throw]
Fatima ft Dam Funk – Warm Eye(Live in Studio) [Eglo]
Shafiq Husayn ft Fatima – Lil Girl [Plug Research]
Fatima – Higher [Eglo]
Funkineven – She’s Acid [Eglo]
Funkineven – Mad Swing [Eglo]
Funkineven – Must Move [Eglo]
Funkineven – Heart Pound [Eglo]
Funkineven – Take Back [Eglo]
Funkineven ft Fatima – Kleer(Live in Studio) [Eglo]
Fatima – Soul Glo(Live in Studio) [Eglo]
J Dilla – Bars and Twists [Stones Throw]
Fatima – On the Go [Eglo]
Dilla – Safety Dance [Stones Throw]
Fatima ft Dam Funk – Warm Eye(Live in Studio) [Eglo]
Shafiq Husayn ft Fatima – Lil Girl [Plug Research]
Fatima – Higher [Eglo]
Thursday, 10 June 2010
SOUND IRATION
Και κουφός να είσαι, αυτός ο δίσκος σου μιλάει. Δεν έχεις παρά να βάλεις το χέρι πάνω στη μεμβράνη του woofer. Ή να δεις τα κύματα στο equalizer. Έχω την εντύπωση πως όσο και να ανέβουν οι θερμοκρασίες, όσο κι αν αυξηθούν τα λίτρα της υγρασίας στο δωμάτιο, αυτό το dub θα συνεχίσει να αιωρείται μέσα στο κεφάλι μου, σαν μαγνητικό εκκρεμές. Λίγο πριν τον οριστικό καύσωνα, μια πολύτιμη επανέκδοση δυο δίσκων βαριάς, ψυχαναγκαστικής reggae, βγαλμένων στην ετικέτα των Orb πίσω στα 1989. Η χορευτική μουσική στα καλύτερά της.
Tuesday, 8 June 2010
TENEMENT YARD
This is an unremittingly intense, steamy, propulsive house album. It’s a record which distils one of the truly great things that UK Funky has given us; a ruffing up of house, where polish and pose give way to car-shaking wild energy. Native’s method is pretty straightforward. He fires out loops of bucking, twisting beats – UK Funky with a bit of techno chrome plating. He then adds the most vibey elements of London’s post-rave history; darkside hardcore synths, the taut flinches and feints of UK Garage basslines, some grimey sub-bass scraped up off the floor at FWD. This is a wonderful return to the real raw. [FACT]
Ο Danny Native έκανε τελικά το θαύμα του. Ογδόντα λεπτά καθαρόαιμης χορευτικής έξαρσης από το σχήμα των Altered Natives και μάλιστα κάτω από την επωνυμία Volume 1. Όλη η παλιοπαρέα μαζεύεται στην πίσω αυλή, κάνει κύκλο και επιδεικνύει τα κόλπα της (breakbeat, two-step, broken beat, soca), όλα εκείνα τα κόλπα που έβαλαν τρικλοποδιά στο κλασικό house beat και του έτριψαν την μούρη στο χώμα. Ο κύριος Native κάνει κάτι πολύ έξυπνο. Περιορίζεται στην βασική ηχολογία (handclaps, σφυρίχτρες, πιάνα, σειρήνες, organ), ώστε να γίνει κατανοητός από όλους, παίρνοντας τα χορευτικά drones της παλιάς σχολής (1988-1992) και βάζοντάς τα σε νέα, απρόβλεπτη τροχιά. Οι συναρπαστικές αλλαγές στην χορευτική μουσική δεν είναι παρά μικρές, προσεκτικές μετατοπίσεις στην καθομιλουμένη, και αυτός εδώ ο δίσκος είναι μια ακόμα δικαίωση του collective genius των βρετανικών πόλεων που βγαίνει μέσα από την κουλτούρα των soundsystem και του πειρατικού ραδιοφώνου.
Saturday, 5 June 2010
SPEED TRIBES
Jumping Back Slash is from the UK but now has his feet firmly on the ground in Cape Town. His production style is a combination of years playing in the UK rave arena, peeling back the plastic of Chicago house vinyls, soaking up the bass waves of London, digging through the record shops by Cape Town train station, flicking the TV to Jika Majika a dance competition on SABC and finding a new addiction; South African House. [POLLINATE RECORDS]
Μετά από την Pretoria, το Johannesburg και το λιμάνι του Durban, η χαρτογράφηση του χορευτικού φαινομένου της Νότιας Αφρικής συνεχίζεται στο Cape Town. Ίσως αυτό που κάνει την ίδια τη ζωή ανεκτή στα υποβαθμισμένα προάστια αυτών των πόλεων να είναι η μουσική που παράγεται και διανέμεται στον δρόμο, από τα μεγάφωνα των taxi(!) και τα ανοιχτά soundsystem. Η δύναμη αυτής της μουσικής μοιάζει να είναι η τελετουργική μεταφορά της βίας και του φύλου μέσα στον ήχο και γύρω από τον άξονα κοινωνικοποίησης που παράγει το ίδιο το σώμα. Οι πάροικοι των παραγκουπόλεων δεν σχετίζονται με άξονα το αίμα (οι δεσμοί της συγγένειας και της φυλής), ούτε με άξονα την διάνοια (οι δεσμοί της κοινωνίας των πολιτών), αλλά με άξονα το σώμα και την έμφυλη βία που αυτό παράγει: τις ένοπλες συμμορίες. Η μουσική εσωτερικεύει αυτήν τη βία, ασκώντας έλξη και δημιουργώντας κινητές εστίες (soundsystem) που παράγουν προσανατολισμό σε πραγματικό χρόνο μέσα στο αστικό περιβάλλον. Είναι ακριβώς η κίνηση αυτών των πληθυσμών που θέτει όχι μόνον τους νέους όρους πολιτικοποίησης σε αυτόν τον αιώνα (κάτι που έχει αναγνωριστεί από τους Mike Davis και Slavoj Zizek μεταξύ άλλων), αλλά και τα όρια της σύγχρονης μουσικής αιχμής...
Subscribe to:
Posts (Atom)
