Sunday, 26 December 2010
Monday, 20 December 2010
RESTRUCTURED
This new stepper swells out of thin air like a monstrous child of Krautrock. Immense and minimal, twelve minutes of propulsive groove is overlain with the blues abstraction of Tikiman's guitar, the swing and effects of Marc Muellbauer's double bass, Vladislav Delay's digressive steel percussion, and the otherworldly keys of Loderbauer and von Oswald. With characteristic intensity, Mala's rebuild ratchets up the drama and dread. A mounting barrage of bleeps rains down on a vicious, clopping drum pattern and red-alert synths, with transfixing bass.
[HONEST JON'S]
Πολλά κόκαλα μαζεύτηκαν εδώ γύρω... Τρίτη κυκλοφορία από το τρίο του Moritz Von Oswald, ένας ακόμη δορυφόρος του πλανήτη Ε2-Ε4, της γνωστής ψυχεδελικής σύνθεσης από το 1984 που έμελλε να καθορίσει ολόκληρη την μουσική πορεία του Moritz. Στην β΄πλευρά ο Mala κάνει το λάθος να κοιτάξει έξω από το παράθυρο (ένας άνθρωπος αιωρείται).
Saturday, 11 December 2010
Tuesday, 7 December 2010
SKULL DISCO
Ακριβώς έξω από το χωριό ήταν τοποθετημένα τα κρανία των νεκρών, χωριστά τα αντρικά από τα γυναικεία. Είχαν σφάξει μεγάλο αριθμό από κατσίκια, βόδια και πρόβατα, και είχαν πετάξει τα περιττώματά τους πάνω από τα κρανία. Οι διοργανωτές έκοψαν το κεφάλι από μερικές κότες και περιέλουσαν με το άιμα τους τους νεκρούς. Τότε οι γελωτοποιοί άρχισαν να τσακώνονται ποιος θα πάρει τα κουφάρια, τσαλαβουτώντας ολόγυρα μες στη λάσπη, στο αίμα και τα περιττώματα. Η ζέστη ήταν αφόρητη, το πλήθος τεράστιο. Οι γελωτοποιοί θεωρούσαν πολύ διασκεδαστικό να προσπαθούν να πιτσιλίσουν τους παρευρισκόμενους με όσο τοι δυνατόν περισσότερο αίμα και ακαθαρσίες. Κάποιος σήκωσε τα κρανία και τα έβαλε στο κεφάλι του, και τότε ακούστηκε μια περίεργη, τρομακτική μελωδία από παράξενα, βροντερά κύμβαλα, ταμπούρλα και βραχνές φλογέρες.
Saturday, 4 December 2010
ΓΑΜΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ
Refined sub-bass underpins much of the music here, alongside ceaseless drums, ominous vocal samples and layers of precise hisses, bleeps and mournful melody. Key to Shackleton’s sound is a lightness of touch and delicacy in the arrangement that could be at odds with the force of his sound but instead illuminates the different parts and awakens the senses. At times seriously freaky and twisted, with frantic percussion and jarring keys, there’s an all-encompassing deepness to the whole as Shackleton weaves a path that completely absorbs up to the final sigh of the closing bars.
[ELECTRONIC EXPLORATIONS]
Μας βγήκε σε ξινό. Ο Sam Shackleton προγραμματίζει κόνγκας, νταρμπούκα και τάμπλα, χωρίς να αντιγράφει κανέναν ιθαγενή ρυθμό, ούτε αφρικανικό, ούτε τίποτα. Δεν χρησιμοποιεί λούπες. Δεν χρησιμοποιεί kick. Ακούει επιλεκτικά Coil, Can, Mahmoud Guinia. Και μαζί με τους φίλους του (τον spoken word ποιητή Vengeance Tenfold και τον σχεδιαστή Zeke Clough) αφήνουν πίσω κάθε φόβο και προκατάληψη, και βουτάνε head on στην άβυσσο του μπάσου... Μετά το τέλος του Μεσαίωνα «όλες οι παλιές μορφές κοινοτικού εορτασμού αντικαταστάθηκαν σιγά-σιγά από τα μυστήρια της Εκκλησίας, μετατρέποντας συλλογικές γιορτές, πανηγύρια, χορούς και όργια σε ανιαρές ιερατικές τελετές, βουτηγμένες στο καθήκον και την ενοχή. Σε όλη αυτήν την περίοδο προέκυψε μια σειρά νόμων και αλλαγών στα ήθη που εμπόδιζαν ή απαγόρευαν τις παλιές μορφές της κοινοτικής ζωής, του εορτασμού, της διασκέδασης και του γλεντιού, που συνήθως λάμβαναν χώρα σε αυτές τις κοινότητες».
Thursday, 2 December 2010
ΒLACKEST EVER BLACK
If Anywhere Was Here He Would Know Where We Are' is another side of hugely evocative dread minimalism, all suggestive tones and ghoulish rhythms writhing somewhere between Dubstep and ritualistic industrial zones. Regis' remix dowses for the darkest Techno substance, wading chest deep in dank, fetid and ethereal ambience while propelled by a current of subs-driven steppers techno drums. [BOOMKAT]
Ο xειμώνας δεν είναι αστείο πράγμα, αλλά σε ποιον να το πεις και τι να ακούσει. Οι Raime, ωστόσο, φαίνεται πως έχουν φάει πολύ χώμα, πολύ Βορρά και υγρασία. Βόλτες μέσα στη νεκρή φύση, όταν παίρνεις μαζί σου μόνο τα τύμπανα, και παίζεις με τον αέρα που σφυρίζει. Κλαίμε για τα μαγαζιά που κλείνουν αλλά ποτέ δεν κλάψαμε για τα εργοστάσια. Ο Regis, από την άλλη μεριά, σε κάνει να ξεχνάς τι θα πει μέλλον. Techno για ηχοπροστασία.
Wednesday, 1 December 2010
Subscribe to:
Posts (Atom)
